̶ پروردگارا درود فرست بر (روح پاك حضرت) محمد بنده ى خاص خود و رسول گرامى حضرتت و بر خاندان او كه پاكان عالمند و آنان را (يعنى رسول اكرم و اهل بيتش را) مخصوص گردان به نيكوترين درود و رحمت و بركات و تحيت حضرتت
̶ و باز در ميان اهل بيت پروردگارا والدين مرا اختصاص ده به كرامت (و مقام تقرب خاص نزد) خود و درود و رحمت نامنتهاى خويش اى مهربانترين مهربانان عالم.
̶ پروردگارا درود فرست بر محمد و آل پاكش و مرا بر حقوق واجبى كه والدينم بر من دارند به الهام خود كاملا آگاه ساز و بعد از آنكه جميع حقوق واجب آنها را به التمام به من الهام فرمودى آنگاه بدان وظيفه اى كه به من الهام فرمودى مرا مشغول ساز (يعنى توفيق كامل عطا كن كه به خدمت و به انجام وظيفه حقوق والدين قيام كنم) و مرا در آن علم و دانشى كه بصيرت عطا فرمودى به عمل با شوق و نشاط موفق دار كه مشتاقانه طبق آن علم به عمل پردازم تا حدى كه هيچ عمل و كار بستن علمى كه به من آموختى از من فوت نشود و اركان وجودم از شوق و توجه در آنچه مرا الهام فرمودى در مقام عمل ثقيل و سست نگردد (يعنى اى خدا مرا طبق علمى كه عطا فرمودى به عمل با توجه و اخلاص و بدون كسالت و دلسردى موفق بدار كه عالم با عمل خالص باشم نه عالم بى عمل كه از سعادت محروم است).
̶ پروردگارا درود فرست بر محمد و آل پاكش چنانكه ما خاندان نبوت را (يا ما امت مرحومه آخر زمان را) به وجود گرامى او شرافت و افتخار بخشيدى و اى خدا درود فرست بر محمد و آل پاكش چنانكه ما اهل بيت او را به واسطه آن حضرت حق امامت (و محبت و اطاعت) بر خلق عطا فرمودى.
̶ پروردگارا ابهت و جلال پدر و مادرم را در نظرم چون ابهت و شكوه سلطان جائر بگردان و عطوفت و مهربانى آنها را در دلم مانند مادر رئوف قرار ده و بر من اطاعت و نيكوئى در حقشان را چنان لذيذ و محبوب من گردان كه آن اطاعت و نيكى و آرامش و نشاط افزاتر و روشنى بخش تر بر دل و ديده ام از خواب راحت خواب آلودگان باشد و آب گواراى تشنه كامان تا به حدى (بر طاعت و محبتشان مسرور و مشتاق سازم) كه ميل و رضاى خاطر آنها را بر ميل و رضاى خود مقدم دارم و نكوئى و احسان پدر و مادر را در حق خود اگر هم اندك باشد بسيار شمارم (و بسى شكر كنم) و نيكى خودم را در حق آنها اگر هم بسيار باشد اندك شمارم (و هيچ منت نگذارم).
̶ پروردگارا صداى مرا با آنها آرام و آهسته گردان (كه مناسب ادب و احترام و تواضع باشد نه آنكه بلند و خشن با آنها صدا كنم و داد بر سر آنها بزنم كه موجب بى حرمتى و شكسته دلى آنان گردد و سخنم را با پدر و مادر شيرين و نكو گفتار دار و اخلاق و رفتارم را با آنها خوش و دلپسند ساز و دلم را بر آنها عطوفت و مهربانى بخش و مرا رفيق شفيق آنها گردان
̶ و در مقابل زحمت تربيت من به آنها جزاى خير عطا فرما و بر اكرام و احسانشان به من اجر و ثواب (دارين) كرامت كن و پاداش زحمتهائى كه در محافظتم دوران كودكى كشيدند بر آنها محفوظ دار (و اجر عظيم در دو عالم عطا كن).
̶ پروردگارا و آنچه بر آنها از من آزار و اذيتى يا امر مكروه و ناپسندى به آنها رسيده يا حقى از حقوق آنها بر من داشتند و ضايع شده (و عمدا يا سهوا آن حق را اداء نكرده ام) اى خدا تو اين آزار و تضييع حق را بر آنها سبب محو گناهانشان و علو مقاماتشان و ازدياد حسناتشان بگردان اى خدائى كه سيئه و گناهان خلق را به حسنه و ثواب به چندين بار زيادتر مبدل مى گردانى
̶ اى خدا و آنچه پدر و مادر من بر من تعدى و تفريط كرده اند (و در تربيت و نگهبانى من قصور و يا تقصير نموده اند چه در قول و گفتار (كه آنچه بايد به من گفته باشند نگفته اند) يا در فعل و عمل (آنچه بايد انجام داده باشند ندادند) يا حقى از حقوق مرا (كه آنان واجب بوده ادا كنند) ضايع كردند و به حد كافى و كامل ادا نكردند من همه را به آنها بخشيدم و هبه كردم و به كلى از آنها درگذشتم و از تو اى خدا بر آنها بر محو جرمشان با شوق و رغبت طلب عفو و رحمت مى كنم زيرا من بر تربيت خويش هيچگونه توهم و تصور كوتاهى در حقم و كندى در كار احسان و محبتم درباره ى آنها نمى كنم و در تمام دورانى كه والى امر من و صاحب اختيار من بودند ابدا هيچكارشان ناپسندم نيست (بلكه همه مورد رضا و خشنودى و پسند خاطر من است).
̶ پروردگارا زيرا والدين من حقوقشان بر من واجب و لازمتر و لطف و احسانشان بر من مقدمتر و نعمت (منت)شان بر من بزرگتر از آن است كه من تقاص آن به عدالت توانم كرد (يعنى حقوق والدين بر من بسى بيش از آن است كه من بتوانم از عهده اداء آن برآيم) يا به مثل پاداش دهم (اگر من بالفرض تدارك حقوق مالى طول مدت از حمل و ولادت و رضاع و تربيت خود را توانم كرد) پس كجا رفت اى خداى من طول مدت عمرى كه صرف تربيت من كردند و كجا رفت رنج و تعب سختى كه در حفاظ و نگهبانى من كشيدند (كه هر لحظه از خطرى مرا سپر بلا بودند و هر ماه و سالى به درد و بلائى مبتلا بودم آنان به دفع آن بلا رنج و زحمت مى كشيدند و به سعى و همت مى پرداختند) و كجا رفت آن تنگى و سختى زندگانى كه به خود مى دادند تا وسيله توسعه و آسايش زندگانى مرا فراهم كنند
̶ هيهات (كه من تدارك حقوق پدر و مادر خود توانم كرد) هرگز آنها حق خود را از من كاملا اتخاذ نكردند و آنچه بر عهده من از اداء حق واجب آنها بود ابدا (صد يك را) در نيافتند و نه من انجام وظيفه در خدمت گذارى آنان كردم باز اى پروردگار درود فرست بر محمد و آل پاكش (و در اداء طاعتت و اداء حقوق آنها و ارضاء خاطر ايشان در حيوه و ممات) مرا يارى فرما اى خدائى كه توئى بهتر كسى كه از او يارى طلبند و مرا (بر هر كار خير) موفق بدار اى آنكه براى هر كس كه به سوى تو راغب (و به كوى تو سالك و به روى تو مشتاق) است تو خود بهترين رهبر او به سوى خويش خواهى بود و اى خدا مرا از آنانكه عاق پدر و مادرند قرار مده در روز محشر آن روزى كه هر كس را به آنچه كرده است (از نيك و بد) پاداش خواهى داد و به هيچ كس هرگز ظلم و ستم نخواهد شد (و در حق بندگان از نيك و بدشان جز عدل و احسان نخواهى كرد و ذره اى بر آنانكه محكوم به عذاب دوزخ قهرند نيز ظلم نشده است بلكه با وجود عدل و رحمت باز زشتى اعمالشان آنها را به دوزخ قهر و عذاب در افكنده است)
̶ اى خدا درود فرست بر محمد و اهل بيت معصوم و ذريه پاكش و اى مهربانترين مهربانان عالم والدين مرا به عطائى نيكوتر از آنچه به والدين ساير بندگان با ايمانت مرحمت كردى اختصاص ده
̶ و اى خدا ذكر و دعاى به آنها را در عقب هر نمازى فراموشم مگردان (و متذكرم ساز كه بعد از هر نماز در حق پدر و مادر دعاى خير كنم) و در هيچ آنى از آنات شب و هيچ ساعتى از ساعات روز ياد (حقوق و محبتها و زحمتهاى) آنها را فراموشم مساز.
̶ پروردگارا درود فرست بر محمد و آل پاكش و اين دعائى كه در حق والدينم مى كنم موجب آمرزش من قرار ده و آنها را هم به نيكى و محبتهائى كه درباره ى من كرده اند ببخش و بيامرز و مغفرت حتمى خود را شامل حالشان گردان و به دعا و شفاعت و درخواست من از آنها به رضاى قطعى راضى و خشنود باش و به كرامت و لطف ازلى خويش آنها را به منازل سلامت ابد (و سعادت سرمد كه درجات عاليه بهشت رضوان است) برسان.
̶ پروردگارا اگر مغفرت و رحمتت بر آنها در ازل سبقت گرفته (و آنان ازلا و ابدا مشمول لطف و رحمت و مغفرت تواند و هيچ به دعاى من نيازى ندارند) پس مرا به شفاعت آنها ببخش و اگر لطف و كرم و مغفرتت مرا در ازل شامل بوده پس آنان را به شفاعت من مشمول لطف و كرمت بگردان تا آنكه (مادر عالم آخرت) به رافت و عنايتت همگى در دار كرامت و سراى مغفرت و رحمتت (كه بهشت رضوان است) با هم مجتمع و همنشين باشيم كه همانا توئى اى خدا صاحب فضل و رحمت بزرگ بى پايان و عطاء و احسان قديم ازلى و توئى مهربان ترين مهربانان عالم.
...........................
