̶ بار خدايا! اى مطلوب نهايى نيازها
̶ و اى كه درگاهت جايگاه نيل به خواسته هاست،
̶ اى آن كه در برابر نعمتهايت بهايى نمى ستانى،
̶ و اى آن كه زلال دهشت را با منت تيره نمى سازى،
̶ اى آن كه به او بى نياز توان شد و از او بى نياز نمى توان گشت،
̶ اى آن كه روى بدو توان كرد و از وى رخ بر نمى توان تافت،
̶ اى آن كه گنجينه هاى تو با خواهش اين و آن فناپذير نيست،
̶ و اى آن كه در آويختن به وسيله ها مايه ى تغيير حكمت او نمى گردد،
̶ و اى آن كه نياز نيازمندان از او منقطع نمى شود،
̶ و اى آن كه دعاء دعاكنندگان او را به مشقت نمى افكند،
̶ همانا كه تو خود را به بى نيازى از خلقت ستوده اى و تو به بى نيازى از آنان شايسته اى
̶ و تو به آنان نسبت فقر داده اى و به راستى كه آنها به تو نيازمندند،
̶ پس هر كس كه بخواهد تا مبادرت به رفع نياز از درگاهت كند و به يارى تو دفع فقر از خويش نمايد، به راستى كه از جايى نياز خود را خواسته كه مى بايد خواست، و خواهش خود را از همانجا كه سزاوارست طلب كرده
̶ و هر كس نياز خود را به سوى يكى از بندگان تو متوجه سازد و او را در بر آوردن آن نياز كاره اى پندارد حقا كه خود را در معرض نوميدى قرار داده و در خور آن است كه محروم از احسان تو باشد.
̶ بار الها! مرا به سوى تو نيازى است كه براى رسيدن به آن تابم از كف رفته و سررشته ى چاره جويى من در برابر آن گسيخته است و نفس من ارائه ى آن را پيش آن كس كه خود براى رفع نياز به سوى تو مى آيد بياراست و اين خود لغزشى است از لغزشهاى خطاكاران و از پا در فتادنى است از سنخ از پا در افتادن گناهكاران،
̶ ولى با يادآورى تو از غفلتم بيدار شدم و به توفيقت از لغزش خويش بر پاى خواستم
̶ و پيش خود گفتم: پاكا كه تويى! پروردگارا! چگونه نيازمندى از نيازمند ديگر رفع نياز مى كند و چگونه بى چيزى از بى چيز ديگر رفع حاجت مى طلبد؟
̶ پس آنگاه، اى خداى من با رغبتى هر چه تمام آهنگ تو كردم، و به اعتمادت روى اميد به سويت آوردم
̶ و دانستم كه خواسته هاى فراوان من در جنب توانگرى تو اندك و خواهشهاى بزرگ من در برابر فراخى رحمت تو بس خرد است و همانا دهش تو از خواست احدى تنگ نمى گردد و دست دهشمند تو از هر دستى بالاترست!
̶ بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و مرا به سائقه ى كرم خويش و فضل خود بنواز، نه به صرف شايستگى من، كه همانا من نخستين خواهنده اى نيستم كه با رغبت و شوق روى به سوى تو آورده است و با آنكه در خور منع بوده است تواش به كرم نواخته اى و نخستين مستمندى نيستم كه از تو درخواست كرده ام و تو بدو تفضل فرموده اى، با آنكه در خور حرمان بوده.
̶ بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و دعاى مرا پذيرا شو و به ندايم التفات فرما و به زارى من رحمت آور و صداى مرا بشنو
̶ و اميدم از خويشتن مگسل و در اين نياز، و نيازهاى ديگرم مرا به غير خود حواله مفرماى
̶ و به حسن تقدير خويش، پيش از آنكه از جاى خود برخيزم، در همه ى كارها خواسته ام را برآور و نيازم را پاسخ گوى و دشوارم را آسان فرماى.
̶ و درود بر محمد و خاندان وى، چنان درودى كه همواره پايدار باشد و مدت آن را پايانى نباشد و آن را براى من ياورى و سببى در بر آورده شدن خواسته ام قرار ده، همانا كه تويى تو فراخ بخش دهشمند.
̶ و آنگاه نياز خود را يادآور شو و سپس بگو: پروردگارا حاجتم چه و چه است، آنگاه به سجده مى افتى و در سجود خود مى گويى: فضل تو آسودگى خاطرم بخشيد و احسانت مرا به سوى تو راه گشود، پس از تو، تو را به تو و محمد و خاندان وى مسئلت مى دارم كه مرا نوميد نسازى.
.........................
