دعاى آن حضرت عليه السلام است در مقام رضا هنگامى كه به دنيا داران مى نگريست
• سپاس خدا را در رضا به قضاى خداوندى، گواهى مى دهم كه خدا روزيهاى بندگانش را به عدالت تقسيم كرده، و با همه ى بندگانش به نيكى رفتار فرموده.
• بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا بدانچه توانگران را داده اى ميازما، و آنان را بدانچه مرا نداده اى آزمايش مفرما، تا مبادا بر آفريدگانت رشك برم، و تقديرت را كوچك شمرم.
• بار خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و خاطرم را به قضايت شاد دار و سينه ام را بر پذيريش تقديرت گشاده بدار، همتى بلندم ده، كه بدان اقرار كنم كه قضايت، جز به خير و نيكى روان نگرديده.
• خداوندا، سپاسم را به درگاهت بر آنچه مرا نداده اى، از آنچه به من دادى فزونتر ساز.
• بار خدايا، درامانم دار كه به درويشى گمان فرومايگى برم، يا توانگرى را بزرگوار پندرام، بزرگوار كسى است كه فرمانبردارى ات بزرگيش داده و عزتمند كسى است كه بندگيت عزتش بخشيده.
• پس، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را ثروتى ده كه پايان نپذيرد عزتى ده كه زوال نيابد، ملكى ده كه جاودان ماند، تو آن خداى يگانه و يكتايى كه به كس نيازت نيست، نه فرزندى دارى، نه فرزند كسى هستى، و هيچ همسر و همتايى برايت نيست.
-------------------