دعاى آن حضرت عليه السلام است در درود بر حاملان عرش و ديگر فرشتگان مقرب
• بار خدايا، درود فرست بر حاملان عرشت كه از تسبيحت خسته نمى شوند، و از تقديست ملال نمى گيرند، و از پرستشت در نمى مانند، و از كوشش در اجراى فرمانت كوتاهى نمى كنند، و از شيفتگى و شيداييت غفلت نمى ورزند.
• درود فرست بر اسرافيل، فرشته ى صاحب صور كه چشم گشوده بر هم نمى نهد، و فرمانت را انتظار همى برد، تا در صور دمد، و فروخفتگان گورها را زنده گرداند.
• و بر ميكائيل، فرشته اى كه در پيشگاهت بس ارجمند است، و در فرمانبرداريت داراى جايگاهى بلند است.
• و بر جبرائيل، آن امين بر وحى ات. آن فرمان برده شده ى ساكنان آسمانهايت، آن والامقام درگاهت، آن نزديك داشته ى پيشگاهت.
• درود فرست بر آن روحى كه فرمانرواى فرشتگان حجاب هاست، آن روحى كه با عالم امرت آشناست.
• پس، بر اينان درود فرست، و بر آن فرشتگانى كه فروتر از اينانند، آنان كه در آسمانهايت جاى دارند، و در رساندن پيامهايت امانتدارند.
• و آنان كه از هيچ كوششى خستگى و از هيچ رنجى درماندگى و واماندگى ندارند. آنان كه خواهشهاى نفسانى از تسبيحت بازشان نمى دارد، و فراموشى ها و بى خبرى ها از بزرگداشتت رويگردانشان نمى سازد.
• از خشوع ديده بر هم نهاده اند، و آنچه را نزد توست مشتاقانه آرزومندند، و آزمند ياد نعمت هاى تو مى باشند.در برابر عظمت و كبرياييت فروتنند.
• و چون به لهيب دوزخ بنگرند كه بر گنهكاران نهيب مى زند، گويند: تو منزهى، ما آنچنان كه سزاوار پرستش توست تو را نپرستيديم.
• بار خدايا، برايتان درود فرست و بر فرشتگان روحانى ات، و آنان كه به درگاهت مقرب اند، و آنان كه حاملان غيب به پيامبران و امانتداران وحى اند.
• و بر دسته هاى گوناگون از فرشتگانى كه ويژه ى خود گردانده اى، و با تقديست از خوردن و آشاميدن بى نيازشان ساخته اى، و در درون طبقات آسمانهايت مأواشان داده اى.
• و بر آنان كه چون وعده ات فرا رسد بر كرانه هاى آسمانهايند.
• و برخازنان و روان كنندگان ابرها.
• و آن فرشتگان كه از نهيبشان تندران غرند، و از نوايشان آذرخش ها درخشند.
• و بر آن فرشتگان كه دانه هاى برف و تگرگ را همراهند، و آنان كه با قطره هاى باران فرود آيند، و بر آن فرشتگان كه نگهبانان خزانه هاى بادهايند، و آنان كه گماشته بر پيش گيرى از فروپاشى كوه هايند.
• و آنان كه بدانان آموخته اى كه آبها و بارانها و رگبارها چه مقدارند.
• درود فرست بر فرشتگانى كه فرستادگانت به ساكنان زمينند، كه بر آنان گرفتارى ناگوار يا گشايش خوش فرود آرند.
• و آن سفيران گرامى نيكوكار و آن نويسندگان بزرگوار كه اعمال ما را نگارند.
• درود فرست بر فرشته ى مرگ (ملك الموت) و يارانش، و بر بازپرسان گورها (نكير و منكر) و فرشته ى رومان آزماينده ى مردگان در گور، و بر طواف كنندگان بيت المعمور و بر مالك و نگهبانان دوزخ، و بر رضوان، و بر دربانان بهشت.
• و بر آنان كه از فرمان خدا سر بر نمى تابند هر چه فرمان يابند همان كنند.
• درود فرست بر آن فرشتگان كه مى گويند: «به خاطر شكيبايى تان درودتان باد، و سراى نيكوى آخرت بر شما مبارك باد».
• و بر فرشتگان دوزخ، كه چون به آنان گفته شود: «بگيريدش و در زنجير كشيدش آنگاه به دوزخ بريدش» بى درنگ بدون آنكه مهلتش دهند بگيرندش.
• درود فرست بر آن فرشتگانى كه نامشان را نياورديم، و جايگاهشان را ندانستيم و نمى دانيم كه از سويت به چه كار مأمورند.
• درود فرست بر فرشتگان ساكن هوا و زمين و آب، و آنان كه بر ديگر آفريدگان گماشته اى.
• بر آنان درود فرست در روزى كه هر كس آيد، با او فرشته اى است كه مى راندش، و فرشته اى است كه گواهى دهد به كردارش.
• و بر آنان درود فرست، درودى كه بر كرامت و پاكيشان كرامت و پاكى ديگرى بيفزايد.
• بار خدايا، آنگاه كه بر فرشتگان و پيامبرانت درود مي فرستي، و درود ما را بدانان مي رساني، بر ما نيز كه زبانمان را به ثنايشان گشوده اي درودت را فرو ببار، كه تو بي گمان گشاده دستي هستي بزرگوار.
--------------------------
