از دعاهاى امام عليه‏ السلام است در پناه به خداى متعال

•    بار خدايا! اگر بخواهى از ما در مى ‏گذرى كه اين به فضل توست و اگر بخواهى به كيفر مى‏ رسانى كه اين عين عدل توست.

•    پس به كرمت عفو خود ارزانى ما دار، و به گذشتت ما را از عذابت در پناه خود گذار، كه بى گمان ما را در برابر اجراى عدالتت تاب و توان نباشد، و هيچ يك از ما بجز پناه بردن به عفوت راه گريزى نيابد.

•    اى بى نياز بى نيازان، هان، ما بندگان توايم در پيشگاهت، و من محتاج‏ترين محتاجان به درگاهت، پس به دارايى‏ات بى نوايى‏مان چاره كن، و با حرمانت رشته اميدمان پاره مكن؛ و گرنه بدبخت كرده‏اى كسى را كه نيك‏بختى از تو خواسته، و محروم نموده‏اى كسى را كه دست طلب به دامن احسانت آويخته.

•    از پيشگاهت به سوى چه كسى باز گرديم واز درگاهت به كجا روى آوريم؟ منزهى تو اى خدا ما همان بيچارگانيم كه قبول دعايشان را بر ما خود بايسته كرده‏اى و همان گرفتارانيم كه وعده گشايش به آنان داده‏اى.

•    و ماننده ‏ترين چيز به اراده ‏ات و سزاوارترين كار به كبريايى‏ات مهر ورزيدن به كسى است كه از تو مهربانى خواسته و فريادرسى به كسى است كه به سويت پناه آورده پس بر زاريم به درگاهت رحم نما، و به پاس به خاك افكندن خويشتن در پيشگاهت بى نيازمان فرما.

•    بار خدايا، بى گمان شيطان شادى و ريشخندمان زند آن گاه كه با معصيت از او پيروى كنيم، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و شيطان را شادمان مكن بعد از آن كه از او دورى گزيديم و به سويت روى آورديم.

---------------------------

منبع