- از دعاهاى اوست هنگامى كه ماه رمضان فرا مى رسيد
- تعداد بازدید : 69
- ارسال به دوستان
از دعاهاى اوست هنگامى كه ماه رمضان فرا مى رسيد
«1» الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ ، و جَعَلَنَا من أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ من الشَّاكِرِينَ ، و لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الُْمحْسِنِينَ «2» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حَبَانَا بِدِينِهِ ، و اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ ، و سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا ، و يَرْضَى به عَنَّا «3» و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ من تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ ، شَهْرَ الصِّيَامِ ، و شَهْرَ الْإِسْلَامِ ، و شَهْرَ الطَّهُورِ ، و شَهْرَ الَّتمْحِيصِ ، و شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ ، هُدًى لِلنَّاسِ ، و بَيِّنَاتٍ من الْهُدَى و الْفُرْقَانِ «4» فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ من الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ ، و الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ ، فَحَرَّمَ فِيهِ ما أَحَلَّ فِي غَيْرِهِ إِعْظَاماً ، و حَجَرَ فِيهِ الْمَطَاعِمَ و الْمَشَارِبَ إِكْرَاماً ، و جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَيِّناً لا يُجِيزُ جل و عز أَنْ يُقَدَّمَ قَبْلَهُ ، و لا يَقْبَلُ أَنْ يُؤَخَّرَ عَنْهُ . «5» ثُمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً من لَيَالِيهِ عَلَى لَيَالِي أَلْفِ شَهْرٍ ، و سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ ، تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ و الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ من كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ ، دَائِمُ الْبَرَكَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى من يَشَاءُ من عِبَادِهِ بِمَا أَحْكَمَ من قَضَائِهِ . «6» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ و إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ ، و التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ ، و أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ ، و اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلََى لََغْوٍ ، و لا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَي لَهْوٍ «7» و حَتَّى لا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ ، و لا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ ، و حَتَّى لا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا ما أَحْلَلْتَ ، و لا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ ، و لا نَتَكَلَّفَ إِلَّا ما يُدْنِي من ثَوَابِكَ ، و لا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي من عِقَابِكَ ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ من رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ ، و سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ ، لا نَشْرَكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ ، و لا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ . «8» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ ، و فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ ، و وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ ، و أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ «9» و أَنْزِلْنَا فِيهَا مَنْزِلَةَ الْمُصِيبِينَ لِمَنَازِلِهَا ، الْحَافِظِينَ لِأَرْكَانِهَا ، الْمُؤَدِّينَ لَهَا فِي أَوْقَاتِهَا عَلَى ما سَنَّهُ عَبْدُكَ و رَسُولُكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ و آلِهِ فِي رُكُوعِهَا و سُجُودِهَا و جَمِيعِ فَوَاضِلِهَا عَلَى أَتَمِّ الطَّهُورِ و أَسْبَغِهِ ، و أَبْيَنِ الْخُشُوعِ و أَبْلَغِهِ . «10» و وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ و الصِّلَةِ ، و أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ و الْعَطِيَّةِ ، و أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا من التَّبِعَاتِ ، و أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ ، و أَنْ نُرَاجِعَ من هَاجَرَنَا ، و أَنْ نُنْصِفَ من ظَلَمَنَا ، و أَنْ نُسَالِمَ من عَادَانَا حَاشَى من عُودِيَ فِيكَ و لَكَ ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لا نُوَالِيهِ ، و الْحِزْبُ الَّذِي لا نُصَافِيهِ . «11» و أَنْ نَتَقَرَّبَ إِلَيْكَ فِيهِ من الْأَعْمَالِ الزَّاكِيَةِ بِمَا تُطَهِّرُنَا به من الذُّنُوبِ ، و تَعْصِمُنَا فِيهِ مِمَّا نَسْتَأْنِفُ من الْعُيُوبِ ، حَتَّى لا يُورِدَ عَلَيْكَ أَحَدٌ من مَلَائِكَتِكَ إِلَّا دُونَ ما نُورِدُ من أَبْوَابِ الطَّاعَةِ لَکَ ، و أَنْوَاعِ الْقُرْبَةِ إِلَيْکَ . «12» اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ ، و بِحَقِّ من تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ من ابْتِدَائِهِ إِلَى وَقْتِ فَنَائِهِ من مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ ، أَوْ نَبِيٍّ أَرْسَلْتَهُ ، أَوْ عَبْدٍ صَالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و أَهِّلْنَا فِيهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِيَاءَكَ من كَرَامَتِكَ ، و أَوْجِبْ لَنَا فِيهِ ما أَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبَالَغَةِ فِي طَاعَتِكَ ، و اجْعَلْنَا فِي نَظْمِ من اسْتَحَقَّ الرَّفِيعَ الْأَعْلَي بِرَحْمَتِکَ . «13» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و جَنِّبْنَا الْإِلْحَادَ فِي تَوْحِيدِكَ ، و الْتَّقْصِيرَ فِي تَمْجِيدِكَ ، و الشَّكَّ فِي دِينِكَ ، و الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ ، و الْإِغْفَالَ لِحُرْمَتِكَ ، و الِانْخِدَاعَ لِعَدُوِّكَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ «14» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و إِذَا كَانَ لَكَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ من لَيَالِي شَهْرِنَا هَذَا رِقَابٌ يُعْتِقُهَا عَفْوُكَ ، أَوْ يَهَبُهَا صَفْحُكَ فَاجْعَلْ رِقَابَنَا من تِلْكَ الرِّقَابِ ، و اجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا من خَيْرِ أَهْلٍ و أَصْحَابٍ . «15» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و امْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحَاقِ هِلَالِهِ ، و اسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلَاخِ أَيَّامِهِ حَتَّى يَنْقَضِيَ عَنَّا و قَدْ صَفَّيْتَنَا فِيهِ من الْخَطِيئَاتِ ، و أَخْلَصْتَنَا فِيهِ من السَّيِّئَاتِ . «16» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا ، و إِنْ زُغْنَا فِيهِ فَقَوِّمْنَا ، و إِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنَا عَدُوُّكَ الشَّيْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ . «17» اللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إِيَّاكَ ، و زَيِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَكَ ، و أَعِنَّا فِي نَهَارِهِ عَلَى صِيَامِهِ ، و فِي لَيْلِهِ عَلَى الصَّلَاةِ و التَّضَرُّعِ إِلَيْكَ ، و الْخُشُوعِ لَكَ ، و الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ حَتَّى لا يَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَيْنَا بِغَفْلَةٍ ، و لا لَيْلُهُ بِتَفْرِيطٍ . «18» اللَّهُمَّ و اجْعَلْنَا فِي سَائِرِ الشُّهُورِ و الْأَيَّامِ كَذَلِكَ ما عَمَّرْتَنَا ، و اجْعَلْنَا من عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هم فِيهَا خَالِدُونَ ، و الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا و قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ ، أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ، و من الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ و هم لَهَا سَابِقُونَ . «19» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، فِي كُلِّ وَقْتٍ و كُلِّ أَوَانٍ و عَلَى كُلِّ حَالٍ عَدَدَ ما صَلَّيْتَ عَلَى من صَلَّيْتَ عَلَيْهِ ، و أَضْعَافَ ذَلِكَ كُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِي لا يُحْصِيهَا غَيْرُكَ ، إِنَّكَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِيدُ
1. سپاس و ستايش خداى راست كه ما را به ثنا و ستايش خود، راه نمود، و شايسته ى آن گردانيد، تا از سپاسگزاران احسان او باشيم، و ما را بر اين كار، پاداش نيكوكاران بخشيد.
2. سپاس و ستايش خداى راست كه دين خود را به ما آموخت، و آيين خود را ويژه ى ما گردانيد، و ما را به راه هاى احسان خويش كشانيد، تا به مدد ستايش او به سوى خشنودى اش ره پوييم؛ ستايشى كه از ما بپرورد و خرسند گردد.
3. سپاس و ستايش خداى راست كه ماه خود، ماه رمضان را راهى از راه هاى احسان خويش قرار داد؛ ماه روزه، و ماه اسلام، و ماه پاكى (و پاك كنندگى)، و ماه آزمايش، و ماه به پا خاستن (براى شب زنده دارى) و ماهى كه در آن، قرآن چون رهنمونى براى مردم، و چون نشانه هايى آشكار از راه راست، و جدا كننده ى درست و نادرست است.
4. براى همين، برترى آن را بر ماه هاى ديگر، با حرمتى بى شمار و فضيلت هاى بسيار، آشكار ساخت. از اين رو، براى بزرگداشت اين ماه، آنچه را كه در ماه هاى ديگر جايز (حلال) مى شمرد، حرام كرد، و به گراميداشت آن، خوردنى ها و نوشيدنى ها را ممنوع كرد، و براى آن، وقتى معلوم مقرر فرمود كه اگر پيش تر انجام گيرد، خداى- عز وجل- اجازت نفرمايد، و اگر باز پس اندازد، نپذيرد.
5. سپس يكى از شبهاى آن را بر هزار ماه برترى داد و آن را «شب قدر» ناميد؛ شبى كه در آن، فرشتگان و روح، به دستور پروردگارشان، هر فرمانى را فرود مى آورند. آن شب تا سپيده دم، همه سلام و بركت بادوام، همراه با تقدير و اندازه گزارى بى تغيير، براى هر يك از بندگان اوست كه بخواهد.
6. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و شناخت فضيلت و برترى اين ماه و بزرگداشت حرمت آن را، و خويشتن بانى از آنچه را كه نهى كرده اى، بر دلمان بيفكن، و ما را به روزه دارى آن، يارى فرما، آن سان كه اعضاى خويش را از گناه بازداريم، و آنها را در راه رضاى تو به كار گيريم؛ چنان كه گوش هامان را به سخنان بيهوده نسپاريم، و با چشمانمان به تماشاى سرگرمى ها نشتابيم.
7. و دستهامان را به آنچه حرام كرده اى، نگشاييم، به سوى ناروايى ها گام برنداريم، و در شكم هامان، جز آنچه حلال كرده اى، نگنجد، و زبانمان، جز به ياد تو نگردد، و جز در آنچه كه مايه ى تقرب ما گردد، نكوشيم، و جز به آنچه كه ما را از عذاب تو بازمى دارد، اقدام نورزيم. آن گاه، همه ى كارهاى ما را از خودنمايى رياكاران و شهرت خواهى مسند جويان، خالص گردان، تا در انجام دادن وظيفه ى بندگى، كسى را با تو انباز نگيريم، و در كارها جز تو را نخواهيم.
8. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و در اين ماه، ما را از اوقات نمازهاى پنجگانه، و حدود و مرزهايى كه مقرر فرمودى، و شرايط و آدابى كه لازم دانستى، و تكاليفى كه تعيين كردى، آگاه گردان.
9. و ما را همچون كسانى قرار ده كه منزلت و مكانت نماز را دريافته اند، و اركان آن را پاس مى دارند، و در وقت فضيلت آنها، بدان سان كه بنده و فرستاده ى تو- كه درود تو بر او و دودمانش باد- مقرر فرموده است. ركوع و سجده ها و همه ى ادب و آداب آن را با پاكى و طهارتى هر چه تمام تر و كامل تر، و با تواضع و فروتنى آشكارتر و رساتر، به جاى مى آورند.
10. و ما را در اين ماه، توفيق ده كه با نيكى و بخشش، به خويشان خود بپيونديم، و با احسان و بخشش، همسايگانمان را بنوازيم، و مال و دارايى خود را از آلودگى هاى حرام بپالاييم، و با بيرون كردن زكات، پاك گردانيم، و با هر كس كه از ما بريده است. آشتى كنيم، و با آنان كه بر ما ستم كرده اند، از در انصاف درآييم، و با دشمنان خود، از راه مسالمت و دوستى وارد شويم، جز با آن كه به دشمنى در راه تو و با تو برخاسته است؛ چرا كه او دشمنى است كه هرگز با او دوستى نورزيم، و از حزبى است كه با او يك دل و هماهنگ نشويم.
11. در اين ماه، توفيقان ده كه با رفتارهاى پاك و پاكيزه به تو نزديك شويم: كارهايى كه با آن، ما را از گناهان پاك سازى، و از بازگشت دوباره به ناپسندى ها بازدارى تا اين كه هيچ يك از فرشتگانت، در هيچ يك از طاعتها و تقرب جويى ها كه با آن بر تو وارد مى شوند، به پاى (منزلت) ما نرسند.
12. خدايا! از تو مى خواهم كه به حق اين ماه و به حق كسى كه از آغاز تا به انجام آن به درگاه تو بندگى مى ورزد: از فرشته اى كه مقرب داشته اى يا پيامبرى كه فرستاده اى يا بنده ى صالحى كه برگزيده اى، كه بر محمد و دودمانش درود فرستى، و ما را به كرامتى كه در اين ماه به دوستان خود وعده كرده اى، شايسته گردانى، و آنچه را كه در اين ماه بر طاعتگزاران كوشا واجب نموده اى، لازم فرمايى؛ و ما را در سلك آنانى قرار ده كه در سايه ى رحمت تو، بالاترين مرتبه ى بهشت را سزاوارند.
13. خدايا بر محمد و دودمانش درود فرست، و ما را از الحاد در توحيدت، كوتاهى در ثنا و ستايشت، و ترديد در آيين و شريعتت، و كورى، و بى بصيرتى از راهت، و سهل انگارى و بى مبالاتى در تعظيم و اكرامت، و فريب دشمنت، شيطان رانده شده، دور دار.
14. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و چون در هر شب از شبهاى اين ماه، بندگانى به عفو تو آزاد مى گردند، يا چشم پوشى ات آنان را مى بخشد، پس ما را نيز از آنانى قرار ده كه عفو و آمرزش و گذشت تو را دريافته اند، و از بهترين ها كه سزاوار اين ماه و از ياوران آن اند، به حساب آور.
15. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و با ناپديد گشتن هلال اين ماه، گناهان ما را نيز محو گردان، و با پايان گرفتن روزهاى آن، ما را از چنگال گناهانمان برهان، آن سان كه چون ماه به سر آيد، ما را نيز از خطا پيراسته باشى و از هر گناه و بدى، پالوده.
16. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و چنانچه در اين ماه منحرف شديم، بازگردان، و چنانچه به بيراهه رفتيم، به راه آور، و اگر دشمن تو شيطان، بر ما چيره گشت، ما را از چنگ او رهايى ده.
17. خدايا! در اين ماه رمضان، ما را از بندگى ات سرشار كن، و اوقات آن را به زيور طاعت بياراى، و به روزه ى روزهايش، و نماز و لابه و زارى و خاكسارى و خوارى در پيشگاهت، مدد فرما، تا اين كه روز آن، گواه غفلت ما نباشد، و شب آن، شاهد گناه ما نگردد.
18. خدايا! در ديگر ماه ها و روزها، مادام كه زنده ايم، بدين كار توفيقان ده.
19. و ما را از بندگان صالح خود كه فردوس را به ارث مى برند و خود در آن جاودان اند، و از آنان كه آنچه را دارند در راه خدا مى دهند، در حالى كه دل هاشان از انديشه ى بازگشت به پروردگارشان ترسان است، و از كسانى كه در كارهاى نيك مى شتابند و بدان پيشى مى گيرند، قرار ده.
20. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، در هر وقت و هر لحظه، و در هر حال، به شمار آنان كه درود و رحمتشان فرستاده اى، چندين برابر، تا آن جا كه جز تو شماره نتواند كند؛ چرا كه تو همان كنى كه خواهى.
............................