صحیفه سجادیه - دعای شماره ۸ - فراز ۵
وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا.
و پناه مى بریم به تو از غش (خیانت و نمایاندن خلاف آنچه در درون است) با کسى را قصد کنیم (رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: هر که بخوابد و در دل او براى برادر مومنش غش باشد در خشم خدا خوابیده و تا به صبح چنین باشد، و اگر به این حال بمیرد بر غیر دین اسلام مرده، و هم آن حضرت صلى الله علیه و آله فرمود: من غش مسلما فى بیع او شراء فلیس منا یعنى هر که با مسلمانى در فروش و خرید غش نماید از ما نخواهد بود) و در کردارهامان خودپسند باشیم (حضرت صادق علیه السلام فرمود: خدا مىدانست که گناه براى مومن بهتر از عجب است، و اگر چنین نبود هیچگاه او را به گناه آزمایش نمى نمود) و آرزوهامان را دراز گردانیم.
