از دعاهاى اوست درباره ى همسايگان و دوستانش هرگاه كه از آنان، يادى مى كرد
«1» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و تَوَلنِي فِي جِبِرَانِي و مَوَالِيَّ ا لْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، و الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِکَ . «2» و وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، و الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، و سد خَلَّتِهِمْ ، و عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، و هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، و مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، و تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، و كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، و سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، و نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، و حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، و الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ و الْإِفْضَالِ ، و إِعْطَاءِ ما يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ «3» و اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، و أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، و أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، و أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، و أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، و أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، و أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، و أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، و أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، و أُوجِبُ لَهُمْ ما أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، و أَرْعَى لَهُمْ ما أَرْعَى لِخَاصَّتِي . «4» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، و ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، و اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، و زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي ، و مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي و أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
1. خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و مرا در رعايت حقوق همسايگان و دوستانم كه حقوق ما (اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله) را مى شناسند و آن را پاس مى دارند، و از دشمنان ما بيزارى مى جويند، به نيكوترين روش، يارى فرما.
2. و ايشان را در به سامان رساندن كار خويش براى برپايى سنت (گفتار، رفتار سيره ى رسول خدا)، و فراگرفتن آداب پسنديده ات و به كارگيرى آن، توفيق ده، تا (در پرتو آن) با ناتوانشان مدارا كنند، و نيازشان را برآورند، و بيمارشان را عبادت كنند، و حق جويانشان را راه نمايند، و مشورت خواهانشان را خيرخواه باشند، و مسافران از سفر بازگشته را ديدار نمايند، و اسرارشان را پنهان دارند، و عيب ها و لغزش هاشان را ناديده گيرند، و ستمديدگانشان را يارى دهند، و در برآوردن نيازها و مايحتاج زندگى، به نيكى همديگر را حمايت كنند، و دارايى و احسان خود را از يكديگر دريغ ندارند، و پيش از تقاضا و درخواست، آنچه را كه در زندگى به كار آيد، به يكديگر بخشش كنند.
3. خدايا! توفيقم ده تا بدكردارشان را پاداش نيكو دهم، و از ستمكارشان، به بخشايش درگذرم، و درباره ى همه ى آنان، در زندگى گمان نيك داشته باشم، و آغوش مهر و شفقت خود را به روى آنان بگشايم، و به آيين عفاف و پاكدامنى از خطاى آنان، چشم بپوشم، و به رسم تواضع و فروتنى، با ايشان به نرمى رفتار كنم، و بر مصيبت زدگانشان رحمت آورده، دلسوزى كنم، و در نهان و غيب آنان، دوستى ام را درباره ى آنان آشكار سازم، و از راه خيرخواهى، پايدارى و دوام نعمتشان را دوست بدارم، و آنچه را كه براى خويشان و بستگان خود، لازم و ضرورى مى دانم، براى آنان نيز ضرورى بدانم، و درباره ى ايشان، آنچه را كه بر نزديكان خود مى پسندم، منظور دارم!
4. 4- خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و مرا نيز از سوى آنان، رفتارى چنين روزى كن، و كامل ترين بهره از نعمتهايى كه دارند، نصيبم فرما، و بر بينايى و بصيرتشان درباره ى من بيفزاى، و معرفت و آگاهى شان را نسبت به فضيلت و برترى من، افزون كن، تا آنان به وسيله ى من، سعادتمند شوند، و من نيز در مصاحبت و همراهى با آنان، رستگار گردم. آمين، اى پروردگار جهانيان
............................
