صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۱ - فراز ۱۲
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ الْقَنِي بِمَغْفِرَتِكَ كَمَا لَقِيتُكَ بِإِقْرَارِي، وَ ارْفَعْنِي عَنْ مَصَارِعِ الذُّنُوبِ كَمَا وَضَعْتُ لَكَ نَفْسِي، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ كَمَا تَأَنَّيْتَنِي عَنِ الِانْتِقَامِ مِنِّي.
بار خدایا پس بر محمد و آل او درود فرست، و با آمرزش خود به من رو آور (مرا مشمول رحمتت گردان و بیامرز) چنانکه من با اعتراف خویش به (درگاه) تو روآوردم، و مرا از افتادن گاهها (جاها)ى گناهان بردار (حفظ فرما) چنانکه خود را براى تو پست ساخته ام (با فروتنى به پیشگاهت به تو پناه برده ام) و مرا در پرده ى (رحمت) خود بپوشان (بیامرز) چنانکه در انتقام و به کیفر رساندن من درنگ نمودى.
