• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
بخشى از دعاى شماره 20 از صحيفه سجاديه :
وظائف يك مسلمان :
عدل گستر باشيد.
خشم خود را فرو خوريد.
فتنه
- تــازه ها
- متن دعا
- فراز صحیفه
آمار بازدید
بازدید امروز
بازدید دیروز
کل بازدیدها
1908
7013
63639787
اوقات شرعی
در ستايش خداوند، بخش هفدهم
فما هكذا كانت سنته فى التوبه لمن كان قبلنا، لقد وضع عنا ما لا طاقه لنا به، و لم يكلفنا الا وسعا، و لم يجشمنا الا يسرا، و لم يدع لأحد منا حجه و لا عذرا، فالهالك منا من هلك عليه، و السعيد منا من رغب اليه در امت هاى گذشته سنت الهى بر قبول توبه نبود اما منت گذارد و از ما مجازات فوق طاعت را برداشت و تكاليف را در حد وسع و طاقت ما قرار داد و بر ما آسان گرفت، ولى هيچ گونه عذر و بهانه اى را براى ما باقى نگذاشت. و آن كه زيانكار است طغيان گرى است كه در هلاكت خود قدم برداشته و خوشبخت آن كه در خط فرمان اوست!
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: بعثت بالحنيفيه السهله السمحه: من به دينى مبعوث شدم كه بسيار آسان و قابل عمل است. سبك قانون گذارى در اين آيين مقدس به گونه اى است كه تكاليف در حد توان انسان مى باشد و انجام دستورات آن ساده و آسان است؛ مثلا در شبانه روز نماز واجب 17 ركعت است، روزه در سال فقط يك ماه واجب گشته و حج در تمام عمر فقط يكبار لازم است. اين سهولت در تمام احكام مالى و عبادى ديگر نيز ملاحظه گشته كه اگر دقيق ملاحظه كنيم خواهيم ديد كه آيين مقدس اسلام بر هيچ كس سخت و سنگين نمى باشد، بلكه هر فردى بيش از آنچه بر او واجب و يا انجام آن حرام است داراى توان تكليف پذيرى است و خداى متعال بر امت اسلامى اين منت را گذارده كه اين آيين مقدس به صورتى سهل در اختيار مردم قرار بگيرد.
در سوره بقره آيه 185 فرمود: يريد الله بكم اليسر و لا يريد بكم العسر.
هم چنين خداوند با امر به توبه: فتوبوا توبه نصوحا از گذشته سياه و آلوده تبهكاران مى گذرد، ولى در امت هاى سابق اين چنين نبوده، زيرا جزاى گنهكاران را جريمه هاى كلان قرار مى داد.
مثلا در آيه 60 سوره نساء فرمود: فبظلم من الذين هادوا حرمنا عليهم طيبات احلت لهم: پس به سبب ظلم يهوديان، امور پاكيزه اى را كه بر ايشان حلال كرده بوديم حرام نموديم.
و نيز در آيه 157 اعراف مى فرمايد:
و بضع عنهم اصرهم و الاغلال التى كانت عليهم: و بار سنگين آن ها را بر زمين گذاشتيم و غل هايى كه بر خود داشتند.
يعنى از امت پيامبر اسلام آن سلسله از امورى كه قوم بنى اسرائيل را از خيرات منع مى كرد و تمامى آن چيزهايى كه آنان را مقيد مى ساخت و محدود مى كرد برداشته شده است.
در قوم يهود آن گاه كه مجرمان به گناهى آلوده مى شدند، كيفرهاى سختى براى آن ها مقرر مى شد، به طورى كه بسيارى از چيزهايى كه براى آن ها حلال بود ممنوع مى شد؛ همانند منع از صيد ماهى كه فقط در روزهاى خاصى مى بايست به صيد ماهى مى پرداختند. اما در اسلام به وسيله توبه كه به معنى بازگشت از كارهاى ناسزاى قبلى است، خداى متعال از جرم ما مى گذرد. اين دين يك سلسله تكاليف كه از حدود قدرت و توانايى ما نه تنها خارج نيست، بلكه بسيار كمتر از درجه توانايى ما است بر ما مقرر فرموده و از اين باب عذرى براى ما باقى نگذاشته است.
پس اگر فردى به گمراهى افتاد، در روز جزا خواهد فهميد كه تنها مقصر خود اوست و با تمرد از تكاليف آسان، خود را به عذابى اليم مبتلا گردانده است.
فما هكذا كانت سنته فى التوبه لمن كان قبلنا، لقد وضع عنا ما لا طاقه لنا به، و لم يكلفنا الا وسعا، و لم يجشمنا الا يسرا، و لم يدع لأحد منا حجه و لا عذرا، فالهالك منا من هلك عليه، و السعيد منا من رغب اليه در امت هاى گذشته سنت الهى بر قبول توبه نبود اما منت گذارد و از ما مجازات فوق طاعت را برداشت و تكاليف را در حد وسع و طاقت ما قرار داد و بر ما آسان گرفت، ولى هيچ گونه عذر و بهانه اى را براى ما باقى نگذاشت. و آن كه زيانكار است طغيان گرى است كه در هلاكت خود قدم برداشته و خوشبخت آن كه در خط فرمان اوست!
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: بعثت بالحنيفيه السهله السمحه: من به دينى مبعوث شدم كه بسيار آسان و قابل عمل است. سبك قانون گذارى در اين آيين مقدس به گونه اى است كه تكاليف در حد توان انسان مى باشد و انجام دستورات آن ساده و آسان است؛ مثلا در شبانه روز نماز واجب 17 ركعت است، روزه در سال فقط يك ماه واجب گشته و حج در تمام عمر فقط يكبار لازم است. اين سهولت در تمام احكام مالى و عبادى ديگر نيز ملاحظه گشته كه اگر دقيق ملاحظه كنيم خواهيم ديد كه آيين مقدس اسلام بر هيچ كس سخت و سنگين نمى باشد، بلكه هر فردى بيش از آنچه بر او واجب و يا انجام آن حرام است داراى توان تكليف پذيرى است و خداى متعال بر امت اسلامى اين منت را گذارده كه اين آيين مقدس به صورتى سهل در اختيار مردم قرار بگيرد.
در سوره بقره آيه 185 فرمود: يريد الله بكم اليسر و لا يريد بكم العسر.
هم چنين خداوند با امر به توبه: فتوبوا توبه نصوحا از گذشته سياه و آلوده تبهكاران مى گذرد، ولى در امت هاى سابق اين چنين نبوده، زيرا جزاى گنهكاران را جريمه هاى كلان قرار مى داد.
مثلا در آيه 60 سوره نساء فرمود: فبظلم من الذين هادوا حرمنا عليهم طيبات احلت لهم: پس به سبب ظلم يهوديان، امور پاكيزه اى را كه بر ايشان حلال كرده بوديم حرام نموديم.
و نيز در آيه 157 اعراف مى فرمايد:
و بضع عنهم اصرهم و الاغلال التى كانت عليهم: و بار سنگين آن ها را بر زمين گذاشتيم و غل هايى كه بر خود داشتند.
يعنى از امت پيامبر اسلام آن سلسله از امورى كه قوم بنى اسرائيل را از خيرات منع مى كرد و تمامى آن چيزهايى كه آنان را مقيد مى ساخت و محدود مى كرد برداشته شده است.
در قوم يهود آن گاه كه مجرمان به گناهى آلوده مى شدند، كيفرهاى سختى براى آن ها مقرر مى شد، به طورى كه بسيارى از چيزهايى كه براى آن ها حلال بود ممنوع مى شد؛ همانند منع از صيد ماهى كه فقط در روزهاى خاصى مى بايست به صيد ماهى مى پرداختند. اما در اسلام به وسيله توبه كه به معنى بازگشت از كارهاى ناسزاى قبلى است، خداى متعال از جرم ما مى گذرد. اين دين يك سلسله تكاليف كه از حدود قدرت و توانايى ما نه تنها خارج نيست، بلكه بسيار كمتر از درجه توانايى ما است بر ما مقرر فرموده و از اين باب عذرى براى ما باقى نگذاشته است.
پس اگر فردى به گمراهى افتاد، در روز جزا خواهد فهميد كه تنها مقصر خود اوست و با تمرد از تكاليف آسان، خود را به عذابى اليم مبتلا گردانده است
.........................
چهارشنبه, آبان 10 1396
0 نظر
دعاى آن حضرت عليه السلام است هنگامى كه روزى
دوشنبه, آبان 29 1396
0 نظر
o خدايا، مرا بر ختم كتاب خود يارى دادى، كتابى كه به عنوان نور
یکشنبه, آذر 05 1396
0 نظر
و از دعاى امام عليه السلام بود، در زارى نمودن و فروتنى كردن
- خداى
چهارشنبه, آذر 22 1396
0 نظر
هنگامى كه خبر مرگ كسى به او مى رسيد و ياد مرگ مى نمود به اين
