صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۱ - فراز ۱۳
اللَّهُمَّ وَ ثَبِّتْ فِي طَاعَتِكَ نِيَّتِي، وَ أَحْكِمْ فِي عِبَادَتِكَ بَصِيرَتِي، وَ وَفِّقْنِي مِنَ الْأَعْمَالِ لِمَا تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطَايَا عَنِّي، وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ وَ مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا تَوَفَّيْتَنِي.
بار خدایا قصد مرا در فرمانبریت پابرجا گردان (که همیشه در طاعت تو به کار رفته به غیر آن رو نیاورد) و بینائیم را در بندگیت استوار ساز، و مرا توفیق ده به کارهائى (عبادت از روى اخلاص) که به وسیله ى آن چرکى (آثار) گناهان را از من بشوئى (آنها را نابود کرده مرا بیامرزى) و هنگام مرگ مرا بر دین خود و آئین پیغمبرت محمد- علیه السلام- بمیران.
