• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنه‌ها و خصومت را خاموش
يك قسم دعا كند و مشورت با مردم نمايد چنانچه حضرت صادق فرمودند اگر اراده امرى دارى با احدى مشورت ننما تا اينكه با خداى خود مشورت كنى را وى عرض كرد: چگونه با خداى خود مشورت كنم؟ فرمود: بگو صد نوبت استخيرالله بعدا مشورت كن با مردم، پس به درستى كه خداى عزوجل جارى كند از براى تو خير را بر زبان كسى كه دوست دارد.
بدان كه محل مشورت هر كس نيست بلكه بايد در آن چهار صفت جمع باشد چنانكه از كتاب محاسن از حلبى از حضرت صادق (ع) روايت كند كه آن امام فرمود: مشورت را حد و مرتبه قرار داده شده كسى كه نداند مشورت به مراتب ضرر او زيادتر خواهد بود از نفع او اول مرتبه او آن است كه آن كسى كه با او مشورت كنى بايد عاقل باشد.
دوم- آزاد باشد و متدين يعنى با دين باشد.
سوم- صديق و برادر تو باشد.
چهارم- اينكه مطلع بسازى او را بر مطلب خود كه اراده ى مشورت دارى كه علم او به مطلب مثل علم تو باشد بعد از آن امام در مقام توضيح امور مذكوره برآمد و فرمود: اگر عاقل باشد منفعت خواهى به مشورت او اگر آزاد و با دين باشد در مقام نصيحت جد جهد كند يعنى خوب تامل نمايد در نصيحت اگر صديق باشد كتمان سر تو نمايد اگر مطلع نمودى او را بر مطلب مثل تو علم داشته باشد مشورت كامل شود.
اما نماز بدون دعاء روايت مرازم از امام جعفر صادق است كه حضرت فرمودند: اگر يكى از شما مطلبى و حاجتى داشته باشيد دو ركعت نماز به جاى آوريد و صلوات بر پيغمبر بفرستيد و بگوييد: اگر اين امر صلاح دين يا دنياى
من است از براى من فراهم ساز و مهيا كن اگر صلاح من نيست مرا موفق بر آن نكن.
و اما نماز با دعاء روايت هارون خارجه است از حضرت صادق عليه السلام فرمودند : اگر اراده ى امرى داشته باشى شش رقعه بردار در سه رقعه ى آن بنويس بسم الله الرحمن الرحيم خيره من الله العزيز الحكيم لفلان بن فلانه افعل، و در سه رقعه ى ديگر بنويس بسم الله الرحمن الرحيم خيره من الله العزيز الحكيم لفلان بن فلانه لا تفعل پس آن شش رقعه را در زير مصلاى خود بگذار و دو ركعت نماز بخوان و بعد از فراغ سجده ى نماز بگويد در سجده صد دفعه استخير الله برحمته خيره من عافيه پس از آن سر از سجده بردارد و بگويد: اللهم خرلى فى جميع امورى فى يسر منك و عافيه بعد از آن مشوش نمايد رقاع را و يك يك را بيرون آورد اگر سه پى در پى لاتفعل آمد البته او را جاى نياورد، و اگر سه پى در پى افعل آمد البته او را جاى آورد، و اگر مختلف شد بيرون آورد تا پنج رقعه و عمل باكثر نمايد حاجت به ملاحظه ى ششم ندارد.
..............................
