• بخشی از دعای 49
متدرجا امر را بين طبقات ارض و اقاليم سبعه براى هر نفسى ما قدر لها من خير و شر بلاء و ابتلاء بمقتضاى ان الله بالغ امره قد جعل الله لكل شى ء قدرا از عمر و مال و ولد و هر چيزى كه برسد به هر فردى از افراد فى مدة عمره لتعلموا ان الله على كل شى ء قدر يعنى به واسطه ملاحظه نمودن اين واردات و اختلافات اوامر تكوينيه ما را نسبت به خودشان كه گاهى در امن اند و گاهى در خوف و گاهى در صحت اند و گاهى در سقم و زمانى در سلوك و رفاهيت اند و زمانى در رنج و تعب تا عالم و عارف شوند كه خدا بر هر شى ء قادر يعنى حاكم و قاضى است چه القدر ما قضى و حكم به الامر و نيز از مشاهده اين آثار متفاوته در وجود خود عالم شوند به ان الله قد احاط بكل شى ء علما يعنى علم او نافذ بر تمام است كه هر يك را بر حسب پاداش و استحقاق اعمال خود جزاى حسنه و سيئه مى دهد.
.........................