از دعاهاى امام عليه السلام است هنگامى كه گرفتار مى شد يا مبتلا به رسوائى گناهى را مى ديد
̶ بار خدايا تو را است سپاس بر پوشاندنت (گناهان را) پس از دانائيت و بر عافيت بخشيدنت پس از آگاهيت، پس هر يك از ما كار زشت انجام داده و تو او را (به آن) معروف نكرده اى، و كار بسيار بدى بجا آورده و تو او را رسوا ننموده اى و خود را به زشتيها پوشانده و تو كسى را بر آن راهنمائى نكردى، بسا نهى تو را كه بجا آورديم، و بسا امر و دستورى را كه ما را بر آن آگاه ساختى از آن تجاوز كرديم.
̶ و بسا بدى كه بدست آورديم، و گناهى كه مرتكب شديم در حاليكه تو بر آن آگاه بودى نه نگاه كنندگان، و بر هويدا كردن آن توانا بودى بيشتر از توانايان، عافيت، و رهائى دادن تو براى ما پيش چشم ايشان پرده، و در برابر گوششان سد و مانع بود،
̶ پس آنچه از آن شرم آيد را كه پوشاندى، و زشتى را كه پنهان نمودى، براى ما پنددهنده و بازدارنده از بدخوئى و مرتكب شدن گناه، و كوشش به توبه ى نابودكننده ى (گناه) و راه ستوده قرار ده،
̶ و وقت سعى در توبه را نزديك گردان و ما را از جانب خود به غفلت گرفتار مكن (به خود وامگذار) چون ما به سوى تو راغب و از گناهان توبه كننده ايم،
̶ و بار خدايا درود فرست بر برگزيده از آفريدگان خودت محمد (صلى الله عليه و آله) و اهل بيت او كه از آفريدگانت برگزيده و پاكانند، و چنانكه (در قرآن) امر فرموده اى ما را در برابر آنان شنوندگان و فرمانبرداران گردان.
...............................
