صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۲ - فراز ۷
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَ يَأْوِي مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَ يَسْكُنُ فِي ظِلِّ جَنَاحِهِ، وَ يَهْتَدِي بِضَوْءِ صَبَاحِهِ، وَ يَقْتَدِي بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ، وَ يَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ، وَ لَا يَلْتَمِسُ الْهُدَى فِي غَيْرِهِ.
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از کسانى قرار ده که به ریسمان (یا عهد و پیمان) قرآن چنگ مىزنند، و از چیزهائى که مانند یکدیگرند و به هم اشتباه مىشوند (که حق در آنها از باطل شناخته نگردد) به پناهگاه محکم و استوارش پناه مىبرند، و در سایه ى بال (حمایت و نگهدارى) آن آرام گیرند، و به روشنى بامدادش راه مى یابند، چنانکه به روشنى صبح چیزهاى پوشیده ى به تاریکى شب آشکار مىشود همچنین از راهنمائى قرآن به حقائق پنهان شده ى در تاریکى جهل و نادانى دست مى یابند) و به درخشیدن روشنائى آن اقتدا مىکنند (از احکام و دستورهاى آن پیروى مى نمایند) و از چراغ آن چراغ مى افروزند (به وسیله ى آن به حقائق و علوم پى مىبرند) و هدایت و رستگارى را در غیر آن (به گمان اینکه حق و درست آنست) نمى طلبند (زیرا طلب هدایت در غیر قرآن کفر و گمراهى است، رسول خدا- صلى الله علیه و آله- فرموده: کسى که هدایت را در غیر قرآن بطلبد خداوند او را گمراه گرداند).