از دعاهاى امام عليه السلام است در درود بر پيروان پيامبران و تصديق كنندگان ايشان
- خداوندا و پيروان و تصديق كنندگانِ پنهانىِ پيامبران از اهل زمين، در هنگامى كه با تكذيب ستيزه جويان روبرو مى شدند و هنگامى كه مشتاقانه با ايمانى واقعى به پيامبران روى آوردند،
- در هر عصر و زمانى كه رسولى فرستادى و براى اهل آن راهنمايى گماشتى، از دوران آدم تا محمّد -كه درود خدا بر او و خاندانش باد-، از امامانِ رستگارى و پيشوايان اهل پرهيزكار -كه بر همه آنها درود باد- پس به آمرزش و خوشنودى، از آنها ياد كن.
- خداوندا و بخصوص ياران محمّد، آنان كه همراهانى نيكو بودند و آنان كه در يارى او از آزمايش خوب برآمدند و به وى كمك رساندند و به سوى پيامش شتافتند و به سوى دعوتش پيشى گرفتند و هنگامى كه دليل رسالت هاى خود را به گوششان رساند اجابت كردند،
- و در راه آشكار نمودن دين او، از زنان و فرزندان خود جدا شدند و در پايدار ساختن نبوّت او با پدران و فرزندانشان جنگيدند، و به همراه او پيروز شدند،
- و آنها كه محبّت او را در دل پرورانده، در دوستى اش اميد به تجارتى بدون كساد داشتند،
- و آنان كه چون به دسته آن حضرت آويختند، قبيله هايشان از آنها دورى نمودند و آنگاه كه در سايه خويشى او ساكن شدند خويشاوندان، آنها را بيگانه دانستند،
- پس خداوندا آنچه را براى تو و در راه تو رها كردند براى آنان از نظر دور ندار و به خوشنودى خود ايشان را خوشنود ساز كه مردمان را بر تو گرد آوردند و براى تو با پيامبرت دعوت كننده به سوى تو بوده اند.
- و ايشان را به خاطر آنكه در راه تو از شهرهاى خويشان هجرت كردند و از زندگى راحت به سختى افتادند و آن افراد بسيارى را كه به خاطر ارجمند ساختن دينت ستم ها ديدند پاداش عنايت كن.
- خداوندا بهترين پاداش خود را به تابعينِ نيكوكارِ ايشان برسان. همانها كه مى گويند: پروردگارا! ما و برادرانمان را، كه در ايمان، بر ما پيش قدم شدند بيامرز.
- آنان كه راه ايشان را قصد نمودند و به سوى جهت آنها روآوردند و به روش آنها رفتار نمودند.
- آنان كه عقيده اشان را شكّى برنگرداند و ترديدى ايشان را از پيروى نشانه هاى آنها و اقتدا به چراغ هدايت ايشان آشفته نساخت.
- در حالى كه بر ايشان يارى كننده و كمك دهنده مى باشند، دين آنان را پيروى مى كنند، به راهنمايى آنها راه مى يابند، با ايشان موافقت دارند و به آنچه آنها رساندند، تهمت نمى زنند.
- خداوندا از امروز ما تا روز قيامت بر تابعين و زنان و فرزندانشان و بر هر كسى از آنها كه فرمان تو را برده، درود فرست.
- درودى كه به سبب آن ايشان را از معصيت نگه دارى و در باغ هاى بهشتت بر ايشان وسعت دهى، و آنان را از حيله شيطان بازدارى، و بر خواسته هاى نيك آنانْ كمك رسانى و آنها را از حوادث شب و روز -مگر خيرى كه پيش آيد- حفظ نمايى.
- درودى كه به سبب آن ايشان را بر اعتقاد به اميدى نيكو به تو و طمع در آنچه نزد تو است و ترك تهمت در آنچه كه در دست بندگان است، برانگيزى.
- بدين جهت كه آنان را به درخواست سوى خود و ترس از خويش بازگردانى و در گشادگى دنيا آنان را بى ميل نمايى، و عمل براى آخرت و آمادگى براى بعد از مرگ را در نظرشان محبوب كنى
- و در آن روز كه جان ها از تن بيرون رود، هر اندوهى را بر ايشان آسان گردانى.
- و ايشان را از آنچه كه به وجودآورنده آزمايش هايى از امور ترسناك و سختى آتش و هميشه ماندن در آتش است، عافيت بخشى.
- و آنها را به جايگاهى آسوده كه استراحتگاه پرهيزكاران است روانه كنى.
..........................
