̶ سپاس ويژه ى خدايى است كه پروردگار جهانيان است.
̶ بار خدايا! تو را سپاس باد، اى نو آفرين آسمانها و زمين! اى بزرگوار و گرامى، و پروردگار پروردگارهاى دروغين و معبود هر معبود و اى آفريننده ى هر مخلوق و اى ميراث بر هر چيز. هيچ چيز مانند او نيست و از وى چيزى پوشيده نمى ماند و او به هر چيزى محيط و بر هر چيزى نگهبان است.
̶ تويى الله كه خدايى جز تو نيست، تويى يكتا، تويى بى مانند و يگانه و تويى الله كه خدايى جز تو نيست،
̶ تويى دهشمند، صاحب كرامت، بزرگ، سترك، كبير و متكبر و تويى آن خدايى كه جز تو نيست، بلند مرتبه، متعال و شديد كيفر و
̶ توئى الله كه خدايى جز تو نيست،
̶ رحمان و رحيم و دانا و فرزانه اى!
̶ و تويى الله كه خدايى جز تو نيست، شنوا و بينايى و ديرينه ى آگاه
̶ و تويى آن الله كه خدايى جز تو نيست، بزرگوارى و بزرگوارتر، ماندگارى و ماندگارتر
̶ و تويى الله كه خدايى جز تو نيست، تويى آن نخستين پيش از هر كس و پايان بخش بعد از هر عدد
̶ و تويى الله كه خدايى جز تو نيست، تويى نزديك در ستيغ بلندى و بلندى در كمال نزديكى
̶ و تويى الله كه خدايى جز تو نيست، تويى واجد زيبايى و شكوه و كبرياء و در خور سپاس
̶ و تويى الله كه خدايى جز تو نيست، همان كسى كه اشياء را بدون هيچ الگو پديدار كردى و آنچه را نقش بندى كرده اى بى هيچ انگاره (و مدل) رقم زدى و نو ساخته هايت را بى هيچگونه اقتباسى نوسازى نمودى
̶ و تو همانى كه هر چيز را به همان اندازه كه درخور آن بوده اندازه گيرى كردى و هر چيزى را به آسانى رو به راه ساختى و به سامان دادن ما سوا با كمال تدبير پرداختى!
̶ تويى كه در آفرينش شريكى تو را يارى نداد و در كارها تو را به وزيرى نياز نيفتاد و نيز تو را گواه و ناظرى نبوده است،
̶ توئى كه چون اراده كنى حتمى است و آنچه تقدير كنى بر وفق داد است و آنچه داورى كنى از روى انصاف است.
̶ تويى كه در مكان نمى گنجى و با سلطنت تو سلطنتى را تاب ايستادگى نيست. نه برهانى ترا ناتوان كند و نه از گفتار فرو مانى.
̶ تويى كه هر چيز را در شمار آورده و براى هر چيز مدت تعيين كرده و هر چيز را به اندازه ى معلوم پديد آورده اى!
̶ تويى كه اوهام از ادراك ذاتت فرو مانند و افهام از چگونگى تو درمانده شوند و كجايى تو را درنيابند.
̶ تويى كه حد پذير نيستى تا محدودت خوانند و به چيزى مانند نشده اى تا به صورت تمثيل در ادراك آيى و فرزندى نياورده اى تا زاييده شده گويندت،
̶ و تويى كه ضدى با تو نيست تا با تو از در منازعت در آيند و همتايى ندارى تا بر تو پيروز آيند و همانندى ندارى كه با تو برابرى نمايند.
̶ تويى آن كه ابتدا و اختراع كردى و از نو پديد آوردى و نقش تازه زدى و آنچه را ساختى نيك ساختى.
̶ پاكا كه تويى! چه بزرگ است شان تو و چه بلندست، در همه جا، منزلت تو و چه آشكار ساز حق است «فرقان» تو!
̶ پاكا كه تويى! چه لطيفى در لطف و چه مهرجويى در مهر و چه حكيمى در شناسايى!
̶ پاكا كه تويى، چه عزتمند و نيرومند است پادشاهى تو! چه دهشمندى در جود و بلند پايه اى در رفعت و صاحب جمال و شكوه و كبريايى و در خور سپاس!
̶ پاكا كه تويى! دستت به نيكيها گشاده و هدايت از جانب تو شناخته شده است و هر كس چيزى از دين يا دنيا خواستار باشد در پيش تو يابد.
̶ پاكا كه تويى! هر كه مجراى دانش توست تو را فروتن است و هر چه فرود عرش توست در برابر بزرگى تو خاشع است و همه آفريدگانت در برابر تو سر تسليم فرو نهاده اند.
̶ پاكا كه تويى! نه در دايره حس افتى و نه در حواس باطن گنجى، نه ملموس گردى، نه در بند ترفند افتى و نه تو را دور توانند كرد، نه كس را با تو توان نزاع است، و غلبه و جدال و خدعه سازى و مكر انگيزى در كار تو نيست،
̶ پاكا كه تويى! راهت را هموار و فرمانت طريق رشد نماست، تويى زنده ى صمد!
̶ پاكا كه تويى! سخنت حكمت آميز و تقديرت محتوم و اراده ات انجام پذيرست!
̶ پاكا كه تويى! مشيت تو را باز گرداننده و كلماتت دگرگون پذير نيست!
̶ پاكا كه تويى! نشانه هايت آشكار، و پديداركننده ى آسمانها و آفريننده ى جانهايى.
̶ تو را سپاس همگام با دوام تو،
̶ تو را سپاس، سپاسى كه تا نعمتت پايدارست، پايدار ماند.
̶ تو را سپاس، سپاسى در برابر احسانت،
̶ سپاسى كه خشنود افزاى تو باد!
̶ سپاس تو را با هر سپاس گوى ديگر و شكرانه تو را باد، آنسان شكرى كه شكرگزاران از اداى آن فرو مانند. سپاس تو را باد
̶ سپاسى كه تنها تو را سزد و بدان جز به تو نمى توان تقرب حاصل كرد.
̶ سپاسى كه تداوم نعمت پيشينه را سبب گردد و نعمتهاى تازه را دوام بخشد.
̶ سپاسى كه با گذشت زمان دو چندان شود و باز هر دم روى در فزونى نهد.
̶ سپاسى كه فرشتگان آمار سنج از شمار آن عاجز آيند و بر آنچه فرشتگان نويسند و در لوح محفوظ درج كنند، فزونى يابد.
̶ سپاسى كه همسنگ عرش مجيد در معادل كرسى بلند پايه ى تو باشد.
̶ سپاسى كه ثوابش در پيشگاه تو راه كمال پويد و پاداش آن هر پاداشى را در خود مستغرق گرداند.
̶ سپاسى كه آشكار آن عين نهان آن و كنه آن با صدق نيست مقرون باشد.
̶ سپاسى كه هيچ آفريده اى مانند آن را ستودن نيارد و برترى آن را جز تو كس نشناسد،
̶ سپاسى كه تلاش شمارگران را حاجت به يارى افتد و هر كه در استيفاى آن در كوشد مويد گردد.
̶ حمدى كه هر سپاس ديگر را كه آفريده اى در خود گرد آورد و هر سپاس ديگرى را كه از اين پس بيافرينى در سلك انتظام كشد.
̶ سپاسى كه هيچ سپاسى به سخن تو از آن نزديكتر نباشد و كسى سپاسگزارتر از مدحت گوى تو نباشد!
̶ سپاسى كه بانگيزه ى دهشت بر نعمتها بيفزايد و تو به پاس احسانت هر دم بر آن بيفزايى.
̶ سپاسى كه در خور بزرگى ذات تو باشد و با شكوه جلالت كوس برابرى زند.
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندان محمد، آن بزرگوار برگزيده ى گرامى مقرب، همراه با بهترين درودها بر وى، و او را با سرشارترين بركاتت، بركت بخش و او را غريق رحمت خود فرماى با مهرآئين ترين رحمتهايت!
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندانش، درودى چنان پاك كه درودى پاكيزه تر از آن صورت نبندد و درود فرست بر وى، درودى كه هيچ درودى از آن فزاينده تر نباشد و درودى نثار او كن كه در خشنودكنندگى از آن درودى برتر نباشد.
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندانش، درودى كه وى را خشنود سازد و بر رضاى وى بيفزايد و درود فرست بر او، درودى كه تو را خشنود كند و بر خشنوديت از وى بيفزايد. و او را درودى فرست آنگونه كه جز آن را بر وى نپسندى و جز او را در خور آن ندانى.
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندان وى، آنچنان درودى كه از مرز خشنودى تو پا فراتر نهد و با بقاى تو پيوند حاصل كند و همانگونه كه كلمات تو را پايانى نيست پايان پذير نباشد.
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندان وى، آنچنان درودى كه تحيات فرشتگان و پيامبران و فرستادگان و اهل طاعت تو را به يك رشته در پيوندد و شامل درودهاى بندگانت از جن و انس و دعوت پذيران تو گردد و هر آنچه را كه آفريده اى و همه ى اصناف خلقت را به يكباره گرد آورد!
̶ پروردگارا! درود بر او و خاندانش، چنان درودى كه از هر درود و تحيتى كه از اين پيشتر بوده يا در آينده خواهد بود فراگيرتر باشد، و بر او و خاندانش درود، چنان درودى كه پيش تو و غير تو پسنديده آيد و همراه با آن درودهايى بيافرينى كه آنچه پيش از اين درود فرستاده ايم چند برابر گردد و باز به مرور ايام بر آن چنان افزايى كه جز تو آن جمله را در شمار نتواند آورد.
̶ پروردگارا! درود بر پاكان خاندان او، همانهايى كه آنان را بر قيام به امر خود برگزيده اى و خزانه داران دانشت و نگهبانان آيينت و جانشينانت در زمين و حجتهاى تو بر بندگانت، همانهايى را كه از هر ناپاكى پاك ساخته و طريق وصول به مقام قرب و بهشت خود گردانيده اى.
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندان وى، درودى كه به وسيله ى آن دهشت را در حق ايشان فراوان گردانى و عطاياى خويش را در مورد ايشان به كمال رسانى و عوايد و فوايد بسيار بهره ى آنان گردانى.
̶ پروردگارا! درود بر محمد و خاندان وى، چنان درودى كه نه آغازش را حدى و نه مدت آن را نهايت و پايانى باشد.
̶ پروردگارا! درود باد بر ايشان، درودى همسنگ عرش عظيم و هر چه در ذيل عرش جاى دارد و به انبوهى آسمانها و فوق آنها و به عدد زمينها و هر چه در زير و هر چه در ميان آنهاست.
̶ درودى كه ايشان را هر چه بيشتر آنان را به خود نزديك گردانى و مايه ى خشنودى تو و ايشان گردد و تا ابد به همانند آنها پيوسته گردد.
̶ بار خدايا! تو در هر زمان دين خود را به پيشوايى يارى بخشيده اى، و او را بر پاى داشته اى تا رايت آسا راهنماى بندگانت شود و در ديارت چراغ فروغ بخش هدايت باشد و رشته ى پيمان وى به رشته ى پيمان خويش پيوسته اى و او را وسيله ى خشنودى خويش گردانيده و اطاعت وى را واجب ساخته و مردمان را از سركشى در برابرش بر حذر داشته و مقرر فرموده اى كه به هر چه فرمان مى دهد اطاعت نمايند و از هر چه باز مى دارد خوددارى ورزند و هيچ كس بر وى پيشى نجويد و كسى از وى واپس نماند و او همانا نگهدار آنهايى است كه بدو پناه مى جويند و او همانا حافظ پناه جويان و مامن گروندگان و دستاويز متمسكان و زيور جهانيان است.
̶ بار الها! به ولى خويش، به شكرانه ى نعمتى كه بدو ارزانى داشته اى، الهام فرماى كه به شكر نعمت تو پردازد و ما را نيز الهام بخش كه شكر نعمت وى به جاى آوريم و او را از پيش خود سلطنتى يارى بخش عطا فرماى و به آسانى راه پيروزى بر وى بگشاى و به نيرومندترين اركان قدرت خود يارى ده و پشت وى را استوار و بازويش را نيرومند ساز و زير نظر خود قرار ده و در سايه ى نگهدارى خود حفظش فرما و به وسيله ى فرشتگانت او را يارى ده و با سپاه نيرومندتر خود وى را نصرت بخش
̶ و به وسيله ى وى كتاب و حدود و سنن پيامبر خود را به پاى دار !
̶ بار خدايا! درود تو بر وى و خاندانش و هر چه را ستمگران از معالم دينى تو مى رانيده اند به وسيله ى وى زنده ساز و زنگ جور ظالمان را بدو از طريقتت بزداى و به وسيله ى وى دشواريها را از راهت دور ساز و منحرفان را به وسيله ى او از ميانبردار و كسانى را كه آهنگ كژ ساختن راه راست تو را دارند نابود فرما
̶ و دل او را براى دوستانت نرم كن و دستش را بر دشمنان گشوده گردان، و مهربانى و رحمت و نازدلى و مهرش را به ما ارزانى فرما و چنان كن كه ما از شنوندگان و فرمان بران وى باشيم و در خشنودى وى در كوشيم و به ياريش شتابيم و در دفاع از وى در برابر خصمانش تلاش كنيم و بدينوسيله به تو و پيامبرت، كه بار خدايا درودت بر وى و خاندانش باد، تقرب حاصل كنيم.
̶ بار الها! و درود بر دوستان ايشان كه به مقام آنها معترف و پيرو طريق آنان و اقتضاءكننده به آثار و چنگ در زننده به دستگيره ى آنها و متمسك به دوستى و اقتداكننده به محبت و گردن نهنده به پيشوايى و تسليم شونده به فرمان و كوشنده در طاعت و چشم به راه ايام دولت ايشانند،
̶ درودى پاك بر ايشان و بر ارواح آنان نثار كن و كار آنها را بر اساس پرهيزگارى جمعيت بخش و حال ايشان را به سامان آر و توبه ى آنان را در پذير، چرا كه تو خود توبه پذير مهربانى و بهترين آمرزندگانى و ما را در دارالسلام بهشت با ايشان همراه فرما، اى مهربانترين مهربانان!
̶ بار خدايا! امروز روز عرفه، يعنى همان روزى است كه آن را شرافت بخشيده اى و گرامى داشته و عظمتش بخشيده و رحمت خويش را در آن گسترده اى و با عفو خود در آن بر ما منت نهاده اى و عطاى خويش را در آن فراوان فرموده و به وسيله ى آن بر بندگان خود تفضل نموده اى.
̶ بار خدايا! منم آن بنده اى كه پيش از خلقتم و پس از آفرينشم وى را مشمول نعمتهاى خود قرار داده اى و سپس او را در زمره ى آنهايى نهاده اى كه به دين خويش رهبرى كرده و به گزاردن حق خود توفيق عنايت و با ريسمان خود او را استوار نگاه داشته و وى را در حزب خود داخل كرده اى و وى را به راه آورده اى به گونه اى كه با دوستانت دوستى ورزد و با دشمنانت دشمنى نمايد،
̶ آنگاه فرمانش دادى و او اطاعت نكرد، منعش فرمودى و او به منع تو وقعى ننمود. از معصيت خود بازش داشتى، خلاف فرمان تو كرد و به ارتكاب همان اعمال برخاست كه از آنها منعش داشته بودى، اما نه بر سبيل عناد و گردنكشى، بلكه هواى نفس وى را به اعمالى فرا خواند كه تو مى خواستى خود را از آن بر كنار دارد و وى را از آتش ترسانده بودى. دشمن تو و دشمن او- شيطان- وى را اغوا كرد تا با همه ى آگاهى از عذابت، به ارتكاب معاصى برخاست. اينك به گذشت تو دل خوش كرده و به بخشايشت مطمئن گرديده است. با آنهمه دهش كه تو درباره اش فرموده بودى از ديگر بندگانت سزاوارتر بود كه چنان كه عمل كرده بود نكند.
̶ بار الها! اين منم كه در حال خوارى، خاضع و فروتن و ترسنده و مقر به گناهان بزرگى كه بر دوش مى كشم و خطاهاى سترگى كه مرتكب شده ام در پيش تو ايستاده ام و در سايه ى عفو تو و جوار رحمت تو پناه جسته ام و يقينا آگاهم كه مرا هيچ كس از تو زنهار ندهد و از كيفر تو امان نخواهد بخشيد.
̶ بار الها! اكنون كه روى به درگاه تو آورده ام، تو نيز آن پرده كه بر روى گناهكاران فرو مى كشى بر روى من نيز بكش و مرا ببخش، آن گونه كه به آن كس مى بخشى كه با تو از در تسليم درمى آيد و بر من دهش فرماى چون كسى كه تمناى آمرزش تو را دارد، چرا كه دهش تو هر چند كلان باشد در ديده ى تو به چيزى نسنجد.
̶ بار الها! درين روز مرا بهره اى مقرر فرما كه از آن به خشنودى تو نائل گردم و مرا از ثوابى كه پرستندگانت را از آن نصيب است، تهى دست باز مگردان،
̶ چرا كه با آنكه نتوانسته ام از اعمال نيكو بسان ديگران چيزى شايسته تقديم دارم ولى اعتقاد به يگانگى و نفى اضداد و امثال را از تو تقديم كرده و از درهايى به نزد تو درآمدم كه تو خود فرموده اى كه از آن درها به جانب تو درآيند و به پيشگاه تو به چيزى نزديكى طلب كرده ام كه تا بدان تقرب نجويند به تو نزديك نيارند شد.
̶ آنگاه از پى آن تقرب به درگاه تو طلب توبه كرده با خاكسارى و خضوع و نيك گمانى به تو و اعتماد به رحمتت اميد به تو را كه اميدواران از آن نوميد نشوند شفيع خود گردانيده ام
̶ و در خواست من از تو چون سئوال شخص ناچيز خوار و ترسان بينواى زنهار خواهى است كه با بيم و زارى و پناه جويى، نه از سر گردنكشى و متكبرانه و اعتلا جويانه، بلكه از روى دلالت فرمان بران، و نه رفعت طلبى، به اتكاء پايمردى شفيعان به نزد تو آمده باشد.
̶ و از اين گذشته من كمترين كمتران و خوارترين خوارترانم، چونان ذره اى يا ناچيزتر از آن! پس اى كسى كه در كيفر بدكاران شتاب نمى ورزى، و ناز پروردگان را زمان مى دهى و گنهكاران و لغزش پيشگان را مشمول گذشت خود مى كنى، و خطاكاران را مهلت عطا مى كنى،
̶ منم آن بدكار معترف و خطا پيشه ى لغزنده
̶ و منم كه دليرانه از حد خود پا فراتر نهاده ام،
̶ و منم كه عامدا نسبت به تو سركشى ورزيده ام،
̶ و من همانم كه كردارهاى بد خود را از بندگانت مستور داشته و در پيش تو آشكار ساخته ام.
̶ من همانم كه از بندگانت بيمناك بوده ولى خود را در سايه ى تو ايمن ديده ام.
̶ منم كه از شكوه تو نترسيده و از خشمت نهراسيده ام.
̶ من بر خويشتن جنايت كرده ام.
̶ منم كه در گرو بلاى شخص خويشم،
̶ من همان كم آزرمم
̶ كه گرفتار رنجى طولانيم.
̶ تو را سوگند به حق آن كس كه وى را از ميان خلق خود برگزيده اى و او را پسنديده اى و وى را از ميان آفريدگانت اختيار و براى انجام كار خود گزيده ى خويش ساخته و طاعتش را به طاعت خود در پيوسته و نافرمانيش را چون نافرمانى نسبت به خود قلمداد كرده اى.
̶ به حق آن كس كه دوستى او را به دوستى خود مقرون و دشمنيش را با دشمنى با خودت همسان دانسته اى، در اين روز مرا مانند كسانى كه از گناه بيزارى جسته و به سوى تو پناه آورده و توبه كرده و به آمرزش تو پيوسته اند، تشريف عفو در پوش
̶ و از هر چه پرستندگان و نزديكان خود را بهره مند مى فرمايى مرا نيز نصيب بخش، بدان گونه كه وفاكنندگان به پيمانت و آنهايى را كه در نيايش تو تن به رنج درمى دهند و در خشنوديت كوشا مى باشند و آنان را خاص خود مى گردانى،
̶ مرا نيز به علت كوتاهى در بندگى يا پا فراتر نهادن از حد خويش و مرز احكامت، مواخذه مفرماى.
̶ و مرا خرد خرد و غافلگيرانه گريبان مگير مانند استدراج كسى كه خير خود از من باز گرفت و حتى تو را هم در نعمت بخشى او به من سهيم نشمرد.
̶ و مرا از خواب سنگين غافلان و خواب سبك اسراف ورزان و خمارى اهل خذلان بيدار ساز
̶ و دلم را به كارى بر گمار كه فرمان پذيران را بدان گماشته اى و نيايشگران را بدان واداشته اى و آسان گيران را بدان رهانيده اى
̶ و مرا پناه ده از آنچه مايه ى دوريم از تو مى شود و ميان من و ميان بهره ى من از تو فاصله ايجاد مى كند و از مقصود من كه پيش توست باز مى دارد
̶ و راه نيكوكاريها را به سوى خودت و پيشى جستن در مورد آنها را آنگونه كه خود فرمان داده اى و سر و همسرى در انجام آنها را، همانگونه كه تو خود خواسته اى، براى من آسان فرماى
̶ و مرا در جرگه ى سهل انگاران به وعيدت تباه مگردان
̶ و مرا در زمره ى كسانى كه هدف كيفرت شده اند، هلاك مفرما
̶ و مرا در شمار منحرفان از راه خويش خرد و شكسته مگردان.
̶ و از گردابهاى فتنه رهايى بخش و از غافلگير شدن و از تنگناهاى بلايا در امانم بدار
̶ و ميان من و دشمنى كه سر گمراهيم دارد و آرزويى كه مايه ى هلاكت من است و زيانى كه مرا فرو گيرد حائل شو!
̶ از من چونان كسى كه پس از خشمت بر وى از او خشنود نگشته اى رخ بر متاب
̶ و از اميدوارى به خود نوميد مفرماى، آنگونه كه ياس از رحمتت بر من چيره شود
̶ و چندان هم مرا سرشار از نعمت مفرماى كه ديگر تاب آن را نداشته باشم كه در زير بار محبت تو گرانبار گردم،
̶ و مرا از دست فرو مگذار مانند فروگذاشتن كسى كه در وى خيرى متصور و تو را با وى كارى و بازگشت وى با سودى همراه نباشد،
̶ و مرا مانند كسى كه از ديده ى عنايت تو افتاده باشد و دچار شوربختى شده ميفكن، بلكه دستم را بگير تا از فرو افتادن اهل ترديد و دهشت هراسندگان و لغزش مغروران و از ورطه ى هلاك شدگان رهايى يابم
̶ و از آن گرفتارى كه طبقات بردگان و كنيزانت را بدان دچار مى كنى، مرا معاف فرما و بدرجات كسى رسان كه بدو عنايت مى ورزى و مشمول نعمتهاى خود مى دارى و از وى خشنود گشته اى و وى را عمر خوش داده و نيك ميرانده اى،
̶ و خوددارى از بى ارج شدن اعمال نيك و از ميان رفتن بركات را طوق گردنم گردان
̶ و شعار انزجار از زشتيهاى گناهان و رسواييهاى معاصى بر قلبم درپوشان
̶ و مرا به چيزى كه آن را جز به مدد تو درنمى يابم مشغول مدار
̶ و مهر دنياى پست را از قلبم ريشه كن فرماى، (همان علاقه اى) كه مرا از آنچه پيش توست و از طلب وسيله به سوى تو و از تقرب به سوى تو باز مى دارد،
̶ و راز و نياز در تنهايى و مناجات شبانگاهان و روزانه را براى من بياراى
̶ و مرا آن گونه خوددارى بخش كه در نتيجه ترس مرا به تو نزديك سازد و از ارتكاب محارم دور دارد و از اسيرى گناهان بزرگ برهاند.
̶ و مرا از چركى عصيان پاك فرما و از من پلشتى خطاها را بزداى و بر من پيراهن عافيت خود را در پوشان و رداى عافيت خويش را در برم كن و با تشريف نعمتهاى خويشم بياراى و نعمتها و دهشهاى خود را بر من پياپى فرما
̶ و با توفيق خويشم مويد ساز و به نيت پاك و سخن پسنديده ياريم بخش و به جاى نيرو و توان خود، مرا به قوت و توان خويش وامگذار
̶ و آن روز كه براى ديدار خويشم برمى انگيزى مرا در پيش دوستانت رسوا مگردان و يادت را از خاطرم مبر و شكرت را از من سلب مكن، بلكه در حالات سهو و هنگامى كه نادانان دستخوش غفلت مى شوند سپاس خود را ملازم جانم فرما و الهامم بخش كه در برابر آنچه عطايم داده اى ثنايت گويم و بر آنچه به سويم فرستاده اى از در اقرار درآيم
̶ و رغبتم را به سوى تو فراتر از رغبت هر رغبت كننده اى قرار ده و سپاسم را فراتر از سپاس هر سپاس كننده گذار،
̶ و در وقت بينوايى چون به سوى تو نالم مرا فرو مگذار و به حكم اعمالى كه به سوى تو فرستاده ام مرا هلاك مگردان و آنگونه كه با معاندان خود برخورد مى كنى با من برخورد مكن، چرا كه من تسليم توام، ولى مى دانم كه حجت تو راست و تو به فضل و دهش سزاوارترى و به احسان خوگرى و شايسته ى تقوى و مغفرتى و همانا تو به عفو كردن سزاوارترى تا كيفر دادن و به پرده پوشى نزديكترى تا پرده درى!
̶ پس مرا به حياتى نيكو زنده بدار كه طبق دلخواهم صورت پذيرد و تا به آنچه دوست دارم نائل آيم ولى به كارى دست نيازم كه تو آن را خوش نمى دارى، يا مرتكب چيزى نگردم كه تو از آن نهى فرموده اى و مرا بميران چون آن كس كه روشنائى او پيشاپيش او از دست راستش حركت مى كند.
̶ مرا در برابر خود ذليل گردان و پيش بندگان خود عزيزدار و چون با تو خلوت كنم مرا فروتن ساز و در ميان بندگان خود سرفراز دار و از هر كسى كه نيازى به من ندارد بى نياز فرما و هر چه بيشتر نيازمند درگاه خويش گردان.
̶ مرا از نكوهش دشمنان و نزول آفت و خوارى و دردسر در پناه خود دار. از آن عيوب و كمبودهاى من كه خود به خوبى از آنها واقفى چشم پوشى فرما، همانند آن كس كه اگر بردبارى جلوگير او نمى شد كيفر مى كشيد و اگر راه مدارا نمى سپرد گناه را كيفر مى داد.
̶ و هر گاه خواهى كه بر قومى فتنه يا بلايى فرود آورى مرا كه به سوى تو پناه جسته ام، در اين ميانه، رهايى بخش و همانگونه كه در اين جهانم در موضع مردم رسوا بر پاى نداشته اى در آن سراى نيز در جايگاه مردم رسوا بر پا مدار
̶ و درباره ى من نعم اين جهانى را با دهش هاى آن جهانى و فوايد كهن را با عوايد تازه همبود ساز و زندگانى مرا آن اندازه طولانى مكن كه به سخت دلى من انجامد، و بر سرم حادثه اى دردآور و سخت فرود مياور كه سطوت و رونق مرا زايل كند و مرا به مقامى دون كه قدر و منزلت مرا ناچيز سازد يا به نقيصه اى كه بر اثر آن حيثيت خود را از دست بدهم گرفتار مكن.
̶ و مرا چنان بيم زده مفرما كه هراس من به ياس منتهى شود و مرا چنان مترسان كه دهشت بر قلبم مستولى گردد. چنان فرما كه بيم من تنها از عذاب تو باشد و دهشتم از بيم دادن و هشدار تو و هراسم هنگام تلاوت آيات كتاب تو باشد
̶ و شبم را به شب زنده دارى در نيايشت و خلوت گزينى و تجرد براى تو و گشودن بار نيازم بر در خانه ات و پافشارى در طلب براى رهائيم از دوزخ و زنهار يافتنم از عذابى كه خطاكاران در آن گرفتارند صرف فرما.
̶ مرا در وادى عصيان سرگشته رها مفرما و تا زنده ام در ورطه ى سهو و ناآگاهيم وا منه و مرا در حالتى ميانداز كه ديگران از من پند يابند يا موجب عبرت همگان گردم و براى بينندگان مايه ى گمراهى مكن و در حلقه ى گرفتاران مكر خود دچار مكر مساز و هنگام انعام به جاى من كس ديگر را بر مگزين و نامم را تغيير و تنم را دگرگون مفرما و مرا مايه ى ريشخند مردم و سخره ى خود مگردان و جز پيرو خشنودى خود و در پى تلاش براى انتقام از خصمانت بكار مينداز.
̶ خنكى عفو، شيرينى رحمت، روح و ريحان و نعيم بهشتيت را به من ارزانى دار و طعم آن فراغت بالى را كه مايه ى دوستى توست و كوششى را كه موجب نزديكى به تو مى گردد به من بچشان و ارمغانى از ميان ارمغانهايت به من ارزانى دار
̶ و سودايم را پر سود فرما و بازگشتم را بى زيان گردان، و مرا از مقام قرب خود بيمناك و به شوق ديدارت مشتاق گردان و توفيق توبه ى نابم نصيب كن، به گونه اى كه گناهان خرد و كلان را با آن بر جاى نگذارى و خطاياى آشكار و نهان را باقى ننهى.
̶ كينه ام را نسبت به مردم مومن از سينه ام بركن و دلم را با فروتنان مهربان فرما و با من چنان معامله كن كه با نيكوكاران مى كنى و زيور پرهيزگارانم در پوش و نام نيك روز افزون مرا بر زبان آيندگان روان گردان و مايه ى ذكر خير پسينيان قرار ده و در زمره ى پيشينيان (مومنان صدر اسلام) بر انگيز.
̶ و گسترش دهشت را بر من تمام كن و فراخ نعمتى را به حد كمال و با كرامتهاى پياپى بر من ارزانى دار. دستهاى مرا از عطاياى خود بيا كن و مواهب نيكوى خود را به سوى من روان گردان. مرا در بهشتى كه براى برگزيدگان خود آراسته اى در همسايگى هر چه نيكوتران از دوستانت جاى ده و در مقاماتى كه براى دوستدارانت تدارك ديده شده مرا تشريف هائى هر چه نيكوتر در پوشان و
̶ در نزد خويش براى من آسايشگاهى مطمئن كه در آن بيارامم و ديده را بدان روشن گردانم در نظر گير و كيفر مرا با گناهان بزرگم مسنج و در آن روز كه پرده از روى كارها بر داشته مى شود هلاكم مكن و هر گونه دودلى و شبهه از لوح دلم بزداى و از هر رحمتى راهى به سوى حق براى من باز فرما و سهم مرا از مواهب نعمتهاى خويش بيفزاى و نصيبم را از احسان خود به فضل خويش فراوان فرماى،
̶ و دلم را به آنچه پيش توست مطمئن ساز و همتم را يكسره متوجه كار خود ساز و مرا به كارى گمار كه خاصان درگاه خود را بدان مى گمارى و چون خردها دستخوش غفلت شوند، دلم را به آب طاعت خود سيراب ساز و توانگرى و پاكدامنى و آسايش و بى نيازى و تندرستى و گشايش و آرامش دل و عافيت را برايم به يك جا گرد آور !
̶ حسناتم را با گناهى كه بدان آميخته شود تباه مگردان. خلوتهايم را با واردات بلا انگيزى كه عارض مى گردد ضايع مكن. آبروى مرا نگاه دار تا چيزى از مردم روزگار در خواست نكنم و مرا از خواهش از آنچه فاسقان دارند بازدار
̶ و مرا پشتيبان ستمگران مساز و مرا از همدستى و هميارى در محو كتاب خود در امان دار و از آنجا كه خود ندانم با نگهبانى خودت، كه مايه ى نگهبانى من از هر گناه باشد، نگاهبانى فرماى. درهاى توبه و رحمت و مهرورزى بسيار خود را بر رويم گشاده ساز كه من از رغبت كنندگان به درگاه توام. نعمت خود را بر من تمام فرما كه تو خود بهترين نعمت دهندگانى.
̶ باقيمانده ى زندگانى مرا براى جلب خشنودى خود در حج و عمره قرار ده، اى پروردگار جهانيان! و درود بر محمد و خاندان طيب و پاكش و جاودانه سلام بر ايشان باد.
..........................
