از دعاهاى امام عليه‏السلام است در بيان توبه و بازگشت و درخواست توفيق براى آن


•    بارخدايا، اى كه توصيف وصف گران از بيان اوصافش فروماند.
•    و اميد اميدواران از درگهش درنگذرد.
•    و نزد او پاداش نيكوكاران تباه نگردد.
•    اى آن كه منتهاى درجه‏ى ترس عابدانى.
•    و غايت مرتبه خشيت تقوا پيشگان.
•    اين منم كه دست گناهان او را بازيچه خويش ساخت و زمام خطاها او را به دنبال خود كشاند و شيطان بر او چيره گشت. از سر كاهلى از فرمانت سرپيچيدم و از روى خيره سرى به نابايسته‏هاى دينت دست يازيدم.

•    بسان كسى كه گويا به قدرتت بر خود آگاهى ندارد يا بناى انكار فضل و احسانت را بر خويش دارد.
•    تا اين كه ديده هدايت برايش باز شد و از پيش رويش ابرهاى نابينايى پراكنده گشت، آن گاه ستم‏هاى بر خويش روا داشته برشمرد و در گناهانش انديشه نمود گناهان گرانش را گران ديد و نافرمانى بزرگش را بزرگ يافت.

•    از اين روى اكنون كه به درگهت روى آورده هم اميد به رحمتت دارد و هم شرمگين آستانت باشد از سر اطمينان به عفوت با شوق و ذوق به سويت شتافته و از روى يقين به كرمت آهنگ طمع لطفت دارد با دلى پربيم تنها به نزد تو آمده در حالى كه جز تو به هيچ كس اميدى ندارد و جز تو از احدى برايش هراسى نباشد.

•    پيش رويت به زارى ايستاده و چشمش را فروتنانه به زمين دوخته، به پيشگاه عزتت به خوارى سر به زير افكنده و خاضعانه رازهاى نهان خويش را كه تو به آن داناترى افشا كرده و خاشعانه گناهانى كه تو به شماره آنها آگاه‏ترى برشمرده، او از دام‏هاى هولناك گناهانى كه بدانها گرفتار آمده و تو خود مى‏دانى و اعمال ناپسندى كه در ديوان داورى‏ات رسوايش ساخته به تو پناه آورده است همان گناهانى كه لذت‏هايش پايان يافته و سپرى گشته و پيامدهاى زيان بارش به جاى مانده و بر دست و پايش پيچيده.

•    خدايا، اگر او را به كيفرش رسانى دادگرى تو را انكار نكند، و اگر از او درگذرى و ببخشايى عفو تو را بزرگ نپندارد، چون تو آن پروردگار بخشنده‏اى كه بخشش گناهان بزرگ، تو را بزرگ نباشد.

•    بارخدايا، اينك منم كه به درگاهت آمده‏ام، مطيع فرمان توام كه به دعا فرمانم دادى و خواهان وفاى وعده توام كه خود اجابت دعا را نويدم بخشيدى چون خود گفته‏اى «بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را».

•    بارخدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و آن سان كه با اعتراف به گناه روى به سويت آوردم تو نيز با آمرزشت مرا بپذير، و آن گونه كه خويش را در برابرت خوار داشتم تو نيز مرا از لغزشگاه‏هاى گناه فراگير، چنان كه در انتقام از من درنگ نموده‏اى مرا در سراپرده پرده‏پوشى‏ات گذار.

•    خداوندا، ارده‏ام در طاعتت استوار ساز و بينشم در بندگى‏ات قوى دار، و مرا در به جاى آوردن كارهايى كه سياهى گناه را از جانم مى‏زدايد موفق ساز؛ و آن گاه كه اراده مرگم فرمودى مرا بر آيين خود و سنت پيامبر كه دورد بر او باد بميران.

•    خدايا، هم اكنون به آستانت توبه مى‏كنم از تمامى گناهان بزرگ و كوچكم از خطاهاى نهان و آشكارم، از همه لغزش‏هاى گذشته و آينده‏ام به سان توبه كسى كه در خاطرش خيال گناه نگذراند و انديشه بازگشت به آن ديگر هرگز ندارد.

•    خداى من، در قرآن فرموده‏اى كه: (بى گمان از بندگانت توبه مى‏پذيرى و از گناهانش همى درمى‏گذرى) و (توبه كنندگان را همواره دوست دارى) پس چنان كه وعده داده‏اى توبه‏ام بپذير و آن سان كه ضمانت كرده‏اى از گناهانم درگذر و همان گونه كه شرط كرده‏اى محبتت نصيبم دار.

•    پروردگارا، من نيز شرط مى‏كنم كه هرگز به آنچه ناپسند دارى بازنگردم و بر گردن خود مى‏نهم كه هرگز به آنچه نكوهيده دارى روى نيارم و پيمان مى‏بندم كه از تمامى گناهان دورى گزينم.

•    خداوندا، تو بى‏گمان به آنچه انجام داده‏ام داناترى پس ببخش آنچه از من مى‏دانى و به قدرتت مرا بازگردان به آنچه از آن دل خوش دارى.

•    بار خدايا، بر عهده‏ام حقوقى هست كه برخى را به ياد دارم و برخى را فراموش كرده‏ام همه آنها در برابر ديده توست كه خوابى ندارد و در حيطه علم توست كه فراموشى را در آن راهى نباشد پس به صاحبان آن حقوق عوض مرحمت فرماى و شدت عذابش از من بزداى و بارگران اندوهش از دوش من بردار و مرا از ابتلاى دوباره همانندش بازدار.

•    بار خدايا، ياراى وفاى به توبه‏ام ندارم جز آن كه تو نگهم دارى، و توان حفظ خود را از گناهان ندارم مگر تو توانم دهى؛ پس با توانى كافى نيرويم بخش و با عصمتى بازدارنده نگاهم دار.

•    بسا بنده‏اى كه به درگهت توبه آورد و تو خود با علم غيبت مى‏دانى كه توبه‏اش را فسخ مى‏كند و دوباره به گناه و خطا بازمى‏گردد، پروردگارا، من به تو پناه مى‏آورم كه چنين باشم.
•    پس توبه‏ام چنان نما كه بعد از آن به توبه‏اى ديگر نياز نباشد، توبه‏اى كه مايه زدودن گناهان گذشته شود و پايه ايمنى از خطا در آينده گردد.

•    خداوندا، از نادانى‏ام پوزش مى‏خواهم، و از زشتى كردارم آمرزش مى‏طلبم، پس از سر احسان مرا در كنف رحمت خود گذار و از روى لطف و كرم مرا در پرده عافيت مصون دار.

•    بارخدايا، بى گمان توبه مى‏كنم از هر چه مخالف اراده‏ات باشد يا محبتت را از دلم مى‏زدايد، از وسوسه‏هاى قلبم، نگاه‏هاى حرام چشمم سخنان ناشايست زبانم؛ آن سان توبه‏اى كه تك تك اعضاى وجودم را از ارتكاب گناه ايمن سازد و مرا از خشم دردناكت كه گناهكاران از آن ترسانند سالم دار.

•    خداى من، بر تنها و بى كسى‏ام در پيشگاهت و تپش شديد وهاى و هوى قلبم از هراست و لرزش پيكرم از شوكت و شكوهت رحم نماى. خداى من، گناهانم مرا در آستانت به خوارى نشانده است. اگر سكوت كنم هيچ كس از من سخنى بر زبان نراند و اگر شفاعتى خواهم براستى كه آن را در خور نباشم.

•    بارخدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و جود و كرمت را شفيع خطاهايم كن و قلم عفو بر گناهانم زن، مرا به كيفرى كه سزاوار آنم عقوبت مفرماى و سفره احسانت برايم بگستران و در پرده حفاظتت مرا جاى ده، خدايا، با من بسان بزرگى كه پرده‏اى خوار و زار به درگهش رفته و بر او ترحم نموده رفتار نماى و يا همچون توانگرى كه غلامى فقير گداييش كرده و او دستش را گرفته برخورد فرماى.

•    خدايا، از عقوبتت براى خود پناهى نمى‏بينم پس به عزتت پناهم ده و شفيعى براى خود در آستانت نمى‏يابم پس مى‏بايد فضل و كرمت شفاعتم كند، و گناهانم مرا سخت ترسانده پس بايد عفوت ايمنم دارد.

•    خدايا، آنچه گفتم نه از آن روست كه از كردار بدم بى خبرم يا گذشته سياهم را از ياد برده‏ام، بلكه مى‏گويم تا شايد آسمانت و هر كه در آن است و زمينت و هر كه بر آن است پشيمانى‏ام به درگهت و توبه‏ام را به پيشگاهت بشنود.

•    باشد كه كسى به لطف و محبتت به شوربختى من مهر آورد يا بر پريشان حالى‏ام دل سوزاند و برايم دعايى نمايد كه از دعايم نزد تو پذيرفته‏تر باشد يا شفاعتى كند كه از شفاعتم كارگرتر بود و مايه نجاتم از خشم تو و كاميابى‏ام به درك خشنودى‏ات شود.

•    بارخدايا، اگر پشيمانى به آستانت توبه به شمار مى‏آيد من از هر پشيمانى پشيمان‏ترم، و اگر ترك گناه توبه محسوب مى‏شود من اولين توبه كننده‏ام و اگر استغفار مايه زدودن گناهان است من از خيل مستغفرانم.

•    خداوندا خود فرمان به توبه داده‏اى و پذيرفتن آن را به گردن گرفته‏اى، و به دعا ترغيبم نموده‏اى و اجابت آن را خود وعده داده‏اى؛ پس بر محمد و خاندانش درود فرست و توبه‏ام بپذير و مرا با نوميدى از درگاه رحمتت مران؛ كه بى گمان تويى تنها پذيرنده توبه‏ى گناهكاران و مهربان بر خطاكاران و توبه كنندگان.

•    پروردگارا، بر محمد و خاندانش درود فرست آن سان كه با او هدايت‏مان كردى. بر محمد و خاندانش درود فرست چنان كه با آن نجات‏مان دادى. و بر محمد و خاندانش درود فرست درودى كه در قيامت آن روز فقر و فلاكت شفاعتمان كند، كه تو بى گمان بر هر چيز توانايى و اين همه را برآرى به آسانى.

----------------------

منبع