• بار الها، اين ابر و برق، دو نشان از نشانهاى تو، دو خدمتگزار از خدمتگزاران تواند كه در مقام فرمانبردارى ات، به آوردن رحمتى سودبخش يا عقوبتى زيان بار مى شتابند پس به آن دو باران عذاب بر ما مبار و لباس محنت بر ما مپوشان
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و منفعت و بركت اين ابرها را بر ما نازل كن و آزار و ضررش را از ما بگردان و ما را در آن آفتى مرسان و بليه اى بر معيشتهامان مگمار.
• بار الها، اگر اين ابر را براى عقوبت برانگيخته اى، و از راه خشم فرستاده اى پس ما از غضب به تو پناه مى بريم و براى طلب عفوت زارى مى كنيم. پس غضبت را متوجه مشركين ساز و آسياى عقوبتت را بر حق ناپرستان به گردش آور.
• بار الها، خشكى سرزمينهاى ما را به سقايت خود برطرف ساز و وسوسه هاى دلهامان را به ارزاق خود بيرون كن و ما را از خود به غير سرگرم منما. و ماده احسانت را، از همه ى ما مبر. زيرا بى نياز آن است كه تو او را بى نياز كنى. و سالم كسى است كه تو او را (از بلا) نگاهدارى.
• زيرا چون از تو بگذرد حمايت و دفاعى و از سطوت و حشمت تو نزد ديگرى پناهى نيست به هر چه بخواهى، و درباره ى هر كه بخواهى- حكم مى رانى- و به آنچه اراده كنى درباره ى هر كه اراده كنى، فرمان مى دهى
• پس تو را سپاس بر آنكه ما را از بلا نگاه داشتى. و تو را شكر، بر آن نعمتها كه به ما عطا كردى: چنان سپاسى كه سپاس سپاسگزاران را پشت سر گذارد. و چنان سپاسى كه آسمان و زمين خداى را پر سازد
• زيرا كه توئى منعم مواهب جسيم و بخشايشگر نعمتهاى عظيم و پذيرنده ى سپاس مختصر و شكر كم و نيكوكار و خوشرفتار و صاحب نعمت هيچ خدائى جز تو نيست بازگشت به سوى توست.
---------------------