• جهان آفرينا، سپاس بيرون از شمار تراست كه بر من آنچه مقدر داشتى، نيكو مقرر داشتى، و بلا از من دور ساختى. اين سلامت كه در اين دنيا بر من ارزانى داده اى، موجب آن نشود كه در آخرت بخت از من گرداند و من به تندرستى دنيائى دلشاد شوم و عافيت آخرت از من دور شود.
• خداوندا، اگر اين تندرستى و سلامت كه به يارى آن روز من به شب، و شبم را به روز مى رسانم، درد و بلائى است كه آخرتم را تباه مى سازد، پس تو آنچه را كه موجب سعادت و سلامت و عافيت آخرتم مى شود برايم پيش آور، و اين سلامت زودگذر را از من بگير. من آن خواهم و اين نخواهم.
• زيرا اين خوشى زودگذر، ناچيز است و آن لذت جاويدان، برايم گرانقدر و بسيار است.
• الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
--------------------------------
