• حاجت پذيرا، سه خوى من مانع درخواست به درگاه تو مى شود و يك خوى من مرا به اين درخواست مى كشاند:
- امرى كه فرمانش از جانب تو رسيده و من در اجراى آن درنگ دارم.
- نهى و پرهيزى كه تو فرمان به دورى از آن داده اى و من به سويش شتابانم.
- نعمت و بركتى كه به من عنايت فرموده اى و من در شكر و سپاس از تو، كوتاه آمده ام.
• اما آن ديگرى، «تفضل» تو باشد كه من حريصانه از تو آنرا مى خواهم و مى جويم. و تو اين تفضل به آنكس مى بخشى كه رو به سوى تو كند و با انديشه اى پاك به تو مشغول شود. زيرا كه همه ى احسانت از روى تفضل است و همه نعمتهاى تو ابتداست.
• بى نيازا، پس اينك اين منم كه به درگاه كرمت به خوارى و خاكسارى و در كمال فرمانبردارى ايستاده ام، و بسان بينواى عيالمند، دست نياز به سوى تو بى نياز پيش مى آورم.
• قادرا، اعتراف دارم كه در احسانت راه معصيت نپوئيده ام و جز از تو، از ديگرى فرمان نبرده ام، و در همه احوال بذل و بخششت بر من تمام بوده است.
• مهربانا، اينك آيا اعتراف من به گناهان و بديها، نزد تو فايده دارد؟ اينك آيا اقرار من به درگاهت، بر زشتى اعمال و رفتارم، موجب كاهش از عذاب و رهائى از آن مى گردد؟ يا اينكه، اى خداى من، من گرفتار خشم تو هستم؟
• اينك كه به سوى تو، دعاى من است، و تنها تو را مى خوانم، آيا خشم تو بر من همچنان است؟
• برترا، تو از عيب و بدى، پاك و مبرائى. من هرگز از درگاهت نوميد نگردم و مى بينم كه در «توبه» و بازگشت از گناه، به سوى من و به روى من باز است. اينك گويم:
• توبه پذيرا، آن بنده اى كه به خود ستم كرده و پا از حريم ايمان بيرون گذاشته،
• آن بنده اى كه گناهان عظيمش رو به فزونى و روزگارش بس زار و بختش نزار است، چه شود كه ديگر او را فرصتى و مهلتى نيست و عمرش به سر آمده، و چگونه باور كند كه از كيفر گناه او را راه فرارى نيست؟ حال كه چنين است، پس با وجودى همه سرشار از توبه رو به سوى تو مى آورد. آنگاه با پاكى دل سر از سجده «توبه» بردارد و با صدائى شكسته و خسته زير لب تو را بخواند.
• چنين پشيمانى، با پشتى دو تا گشته و سرى افكنده و پاهائى پرلرزش و گونه هائى پر از آب چشم گويد: اى بخشنده ترين بخشندگان، اى مهربانترين كه رحمت خواهان و نيازمندان رو به سوى تو آرند و آمرزش خواهان گرد رحمت تو گردند. اى كه عفوت از خشمت بيشتر، اى كه خشنوديت از ناخشنوديت افزونتر است.
• اى آنكه با خيال عفو و اغماض و گذشت، بر آفريدگان منت گذاشته اى. اى آنكه بندگان را به پذيرش «توبه» و اجابت انابت، عادت داده اى. اى آنكه فساد و عناد آدميان را به توبه شان مى شوئى و از اندك كردار نيكويشان خشنود مى شوى. اى آنكه به كمترين كار ثواب، پاداش بسيارشان مى بخشى و ضامن و اجابت كننده دعاى آنان تنها توئى. اين توئى كه به فضل و كرمت وعده پاداش نيكو به نيكوكاران داده اى.
• آمرزش پذيرا، من آن گناهكارى نيستم كه دل به گناه داده و توبه و مغفرت خواسته. من خوارتر از آن پوزش خواه نيستم كه بر خطاى خويش پوزش خواسته و تو پوزشش پذيرفته اى.
• من ستمكارتر از آن ستمگر نيستم كه ظلمى بپا داشته و شرمنده از ظلم خويش است و تو از روى احسانگرى گناهش بخشيده اى.
• من اينجا بر آنچه گناه و خطا و ظلم و جور كرده ام به درگاه تو استغفار مى آورم. و استغفار و توبه ام به كسى مى ماند كه از كرده خويش سخت پشيمان، از خوى بد خويش ترسان، و از آنچه رخ داده به راستى شرمنده و نگران است.
• آن كسى كه مى داند چنين خطاپوشى بزرگ، بر تو بزرگ، و اغماض از بسيارى گناه بر تو دشوار، و جرم پوشى بسيار بر تو گران نيست.
• نزد تو اى قادر متعال، نزديكترين بندگان آنكس است كه بر تو سركشى نكند، و از اصرار بر سركشى و كفران دورى كند، و پيوسته آمرزش خواه باشد.
• سبحانا، من آن بنده ام كه در مقابل تو از عناد و عصيان بيزارى مى جويم، و از اصرار بر گناه به تو پناه مى برم، و به خاطر هر گناهى كه گاهى مرتكب شده ام، هر چند كوچك و بى مقدار، از تو آمرزش مى خواهم، و اگر از طاعتت ناتوانم، از تو يارى و توانائى مى طلبم.
• الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
• رحيما، آن عفو و بخششت كه از سوى تو بر من واجب است، به من ببخش، و مرا از آن كيفر و جزاى تلخى كه از جانب تو بر من لازم و من سزاوار آنم، رهائى بده.
• رحمانا، مرا از شر دوزخى كه گنهكاران از آن مى ترسند، آسوده دار، زيرا تو بر دفع و رفع اين عذاب توانائى، و من اميد به چنين آمرزش به تو دارم. تو كه به گذشت و بخشش ميان خلق مشهورى، اينك به چه كسى و به كجا حاجت برم كه مى دانم جز تو مرا حاجت پذيرى و بر گناهانم، آمرزگارى نيست.
• آفريدگارا، تو از هر عيب و ايراد مبرائى و جز تو هيچ مخلوق را هرگز آمرزگارى نيست.
• من بر خويشتن جز از تو ترس ندارم و مى دانم كه تو سزاوارى كه بيم از تو داشته باشم و شايسته مقام عالى آمرزگار بودن تنها توئى.
• الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
• حاجت پذيرا، مرا به نيازم برسان، آرزويم برآورده ساز، گناهانم را ببخش، و از بيم مرا ايمن دار، زيرا تو به هر كار توانائى و اجابت نياز بر تو بسى سهل و آسان است.
• خطا بخشا، حاجتم به ثمر رسان و دعايم بپذير.
----------------------------------
