― خداوندا اين دو پديده، دو نشانه از نشانه هاى تو و دو ياور از ياوران تو هستند كه تحت اطاعت تو، يا موجب رحمت نافع مى باشند و يا اسباب قهر مضر. پس بر ما بوسيله ى اين دو باران سوء مريز و با آن دو، لباس بلا بر ما مپوشان.
― خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و نفع و بركت اين ابرها را بر ما نازل كن و اذيت و مضرت آنها را از ما دور كن و با آنها بر ما آفتى مرسان و به معيشت ما ضررى متوجه مساز.
― خداوندا اگر اين ابرها را براى نقمت و از روى غضب فرستاده اى، ما از خشمت به سوى خودت پناه مى آوريم و در درخواست بخشش به سوى خودت تضرع مى كنيم، پس غضبت را به سوى مشركين متوجه كن و چرخه ى نقمتت را به جانب ملحدين بگردان.
― خدايا خشكى سرزمينهاى ما را به سقايت و آبيارى خودت زائل گردان و عقده ى دل ما را به رزق و روزيت بگشاى و ما را به غير خود مشغول مساز و رشته ى احسانت را از جمع ما قطع مفرما. زيرا بى نياز كسى است كه تو او را بى نياز سازى و سالم كسى است كه تو او را حفظ كنى.
― غير از تو كسى توانائى دفاع ندارد و هيچ كس از سلطه و قهر تو قدرت امتناع ندارد. بر هر كس كه بخواهى به آنچه مى خواهى حكم مى كنى و آنچه را اراده فرمائى در حق هر كس كه بخواهى، صادر مى كنى.
― پس حمد و سپاس مر توراست در بلاهائى كه ما را از آنها محفوظ داشتى و شكر و ستايش تو را سزاست در نعمتهائى كه به ما عطا فرمودى. حمدى كه سپاس سپاسگزاران ديگر را پشت سر اندازد، حمدى كه زمين و آسمان الهى را پر سازد.
― همانا توئى كه با موهبتهاى بزرگ بر ما منت دارى و نعمتهاى عظيم را به ما عطا فرموده اى. توئى كه سپاس اندك ما را مى پذيرى و شكر ناچيز ما را سپاس مى گويى، صاحب احسان و نيكى و بخشش هستى. جز تو معبودى نيست و بازگشت همه به سوى توست.
..................................
