― خداوندا به خاطر فضل و احسانت اگر بخواهى ما را مى بخشى، و به خاطر عدالت و دادگريت اگر بخواهى ما را عذاب مى كنى.
― پس بر ما منت گذار و بخششت را بر ما آسان فرما، و با گذشت خود ما را از كيفرت رهايى بخش، چه اينكه، ما نمى توانيم عدالت تو را تحمل كنيم و هيچ يك از ما بدون بخشش تو، راه نجاتى نداريم.
― اى بى نياز بى نيازان، اينك ما بندگان تو، در اختيار توايم و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس نياز ما را با بى نيازى (و عطاى بى منتهاى) خويش بر طرف فرما، و اميد ما را با منع (از رحمت) خود نوميد مكن. زيرا، (اگر چنين كنى) بدبخت كرده اى كسى را كه از تو نيكى خواسته، و محروم ساخته اى آن را كه از فضل تو بخشش خواسته است.
― پس در آن صورت (كه به بدبختى و تيره روزى گرفتار شويم و از جانب تو محروم شويم) از پيشگاه تو رو به سوى كه آوريم و از درگاه تو به كجا رويم؟ پاك و منزهى تو، ما همان بيچارگانى هستيم كه اجابت آنها را واجب گردانيده اى، و همان بدحالانى هستيم كه رفع گرفتاريشان را وعده داده اى.
― شبيه ترين چيزها به مشيت تو و سزاوارترين كارها به ذات مقدس تو در عظمت و بزرگواريت، بذل رحمت و بخشش بر كسى است كه از تو درخواست رحمت كرده است و فريادرسى از كسى است كه از تو فريادرسى خواسته است. پس بر زارى و تضرع ما به درگاهت رحم كن، و چون خودمان را به تو سپرده ايم، بى نيازمان كن.
― خدايا به خاطر آنكه در راه معصيت تو از شيطان پيروى كرديم، او ما را سرزنش كرد. پس بر محمد و آل او درود بفرست، و پس از آنكه به خاطر تو شيطان را ترك كرديم و از او روى برگردانديم و به درگاه تو روى آورديم، سرزنش و شماتت او را از ما دور كن.
................................
