صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۲ - فراز ۲۹

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ تَغَلَّظْتَ بِهَا عَلَى مَنْ عَصَاكَ، وَ تَوَعَّدْتَ بِهَا مَنْ صَدَفَ عَنْ رِضَاكَ، وَ مِنْ نَارٍ نُورُهَا ظُلْمَةٌ، وَ هَيِّنُهَا أَلِيمٌ، وَ بَعِيدُهَا قَرِيبٌ، وَ مِنْ نَارٍ يَأْكُلُ بَعْضَهَا بَعْضٌ، وَ يَصُولُ بَعْضُهَا عَلَى بَعْضٍ.

بار خدایا من به تو پناه مى‏برم از آتشى که به آن بر هر که تو را نافرمانى کرد سخت گرفته‏اى، و به آن هر که را از رضا و خشنودى تو دورى گزید وعده‏ى عذاب داده‏اى، و از آتشى که روشنى آن (بر اثر بسیارى درجه‏ى حرارت) تاریکى است، و آسان (اندک) آن دردناک، و دورش نزدیکست (از دور هم مى‏سوزاند) و از آتشى که پاره‏اى از آن پاره‏ى دیگر را مى‏خورد، و برخى از آن بر برخى حمله و یورش مى‏آورد (روى هم مى‏غلطد)