صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۴۸
حَمْداً يُوجِبُ بِكَرَمِكَ الْمَزِيدَ بِوُفُورِهِ، وَ تَصِلُهُ بِمَزِيدٍ بَعْدَ مَزِيدٍ طَوْلًا مِنْكَ.
نباشد سپاسى که بر اثر بسیاریش به وسیله ى کرم و بخشش تو موجب فراوانى (نعمتها) گردد، و تو آن را از روى فضل و احسانت به افزونى پى در پى پیوسته نمائى.