صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۱۴
وَ لَا تُهْلِكْنِي يَا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي، وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي، وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي، وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي، وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ.
و مرا- اى خداى من- اندوهناک نمیران (یا عذاب مکن) تا دعایم را مستجاب فرمائى (درخواست آمرزشم را بپذیرى) و از اجابت و روا کردن دعایم آگاهم سازى، و مزهى عافیت و تندرستى را تا پایان زندگیم به من بچشان، و دشمنم را بر من شاد مگردان، و او را بر من مسلط و توانا منما.
