صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۱ - فراز ۱۳

إِلَهِي فَلَا تَحْرِمْنِي خَيْرَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِي، وَ اغْفِرْ لِي مَا تَعْلَمُ مِنْ ذُنُوبِي.

اى خداى من پس (اکنون که با بندگانت چنین رفتار مى‏کنى) مرا به سبب ناسپاسیم از خیر و نیکى آخرت و دنیا نومیدم مگردان (زیرا من به تو شکایت مى‏کنم و اعتماد مى ‏نمایم و دست مى‏ آویزم و پناه مى‏برم) و گناهانم را که تو مى‏دانى بیامرز.