صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۰ - فراز ۳
وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ بِهِ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا.
و از اعمال شایسته عملى براى ما قرار ده (توفیق بجا آوردن عمل شایستهاى به ما عطا فرما) که با آن بازگشت به سوى (پاداش) تو را دیر شماریم (در انجام آن عمل بکوشیم) و بر زود رسیدن به (رحمت) تو حرص داشته باشیم تا مرگ براى ما جاى انس و آرامش باشد که به آن انس گیریم، و جاى الفت و دوستى باشد که به سوى آن شوق داشته باشیم، و خویشاوند نزدیکى (مانند زن و فرزند ) باشد که نزدیک شدن به او را دوست بداریم
