صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۴ - فراز ۱۵
وَ أَعِذْنِي مِنْ سُوءِ الرَّغْبَةِ وَ هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ، وَ صَوِّرْ فِي قَلْبِي مِثَالَ مَا ادَّخَرْتَ لِي مِنْ ثَوَابِكَ، وَ أَعْدَدْتَ لِخَصْمِي مِنْ جَزَائِكَ وَ عِقَابِكَ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ سَبَباً لِقَنَاعَتِي بِمَا قَضَيْتَ، وَ ثِقَتِي بِمَا تَخَيَّرْتَ.
و از خواهش بد و حرص آزمندان (به دنیا) پناه ده، و در دل من نمونه ى پاداشى که برایم (در آخرت) اندوخته اى و کیفرى که براى دشمنم آماده ساخته اى را بنگار، و آن را وسیله ى خشنودى من به آنچه مقدر فرموده و اطمینانم به آنچه برگزیده اى قرار ده.
