صحیفه سجادیه - دعای شماره ۶ - فراز ۲۱

اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيداً، وَ أُشْهِدُ سَمَاءَكَ وَ أَرْضَكَ وَ مَنْ أَسْكَنْتَهُمَا مِنْ مَلائِكَتِكَ وَ سَائِرِ خَلْقِكَ فِي يَوْمِي هَذَا وَ سَاعَتِي هَذِهِ وَ لَيْلَتِي هَذِهِ وَ مُسْتَقَرِّي هَذَا، أَنِّي أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، قَائِمٌ بِالْقِسْطِ، عَدْلٌ فِي الْحُكْمِ، رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ، مَالِكُ الْمُلْكِ، رَحِيمٌ بِالْخَلْقِ.

بار خدایا تو را گواه مى‏گیرم و تو بس هستى براى گواهى، و گواه مى‏گیرم آسمان و زمینت و کسانى از فرشتگان و سائر آفریدگانت را که در آن دو جا داده ‏اى در این روز و این ساعت و این شب و در این جایگاه خود به اینکه گواهى مى‏ دهم تو خدائى مى ‏باشى که جز تو خدائى نیست، توئى بپا دارنده ‏ى عدالت و برابر دارنده ‏ى در حکم و مهربان به بندگان و دارنده‏ ى هر ملک و پادشاهى، و رحم‏ کننده ‏ى به آفریده شدگانت.