صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۲ - فراز ۲۲
لَمْ أَثِقْ بِهِمْ رَبِّ فِي السِّتْرِ عَلَيَّ، وَ وَثِقْتُ بِكَ رَبِّ فِي الْمَغْفِرَةِ لِي، وَ أَنْتَ أَوْلَى مَنْ وُثِقَ بِهِ، وَ أَعْطَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ، وَ أَرْأَفُ مَنِ اسْتُرْحِمَ، فَارْحَمْنِي.
پروردگارا من به ایشان (همسایه و خویشاوند) در رازپوشى بر من اعتماد ننمودم، و به تو اى پروردگارم در آمرزش براى خود اعتماد نمودم، و توئى سزاوارتر کسى که به او اعتماد گردد، و بخشنده تر کسى که به او رو آورده شود، و مهربانتر کسى که از او مهربانى خواسته شود، پس به من رحم فرما.
