صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۴ - فراز ۱
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ، وَ مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ.
بار خدایا تو راست سپاس (نه جز تو را) بر پوشاندنت (گناهان را) پس از دانائیت، و بر عافیت بخشیدنت (از گرفتاریها) پس از آگاهیت، پس هر که هست از ما کار زشت کرده و تو او را (به آن کار) معروف نکرده اى، و کار بسیار بدى بجا آورده و تو او را (نزد دیگران) رسوا ننموده اى، و خود را به زشتی ها پوشانده و تو کسى را بر (زشتی هاى) او راهنمائى نکردى.
