صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۵ - فراز ۱۳

وَ قُلْتَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ، وَ اللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَ قُلْتَ مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً كَثِيرَةً. وَ مَا أَنْزَلْتَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ فِي الْقُرْآنِ مِنْ تَضَاعِيفِ الْحَسَنَاتِ.

و فرموده ‏اى (قرآن مجید «س 2 ى 261( مثل الذین ینفقون اموالهم فى سبیل الله کمثل حبه انبتت سبع سنابل فى کل سنبله مائه حبه، و الله یضاعف لمن یشاء): داستان کسانى که دارائی هاشان را در راه خدا صرف مى‏ نمایند مانند داستان دانه ‏ایست که هفت خوشه رویانیده که در هر خوشه صد دانه باشد (یکدانه هفتصد دانه بشود) و خدا براى هر که بخواهد چندین برابر (از این مقدار) مى‏ گرداند، و فرموده ‏اى (قرآن شریف «س 2 ى 245( من ذا الذى یقرض الله قرضا حسنا فیضاعفه له اضعافا کثیره): کیست آنکه به (بندگان درمانده‏ ى) خدا وام نیکو دهد (وامى که در گرفتن آن شتاب ننماید، یا منت ننهد، یا عوض و بجاى آن را نخواهد) که خدا آن را برایش چندین برابر گرداند. و نظائر و مانندهاى آنها (آیاتى که) از افزایشهاى حسنات و نیکوئیها که در قرآن فرستاده ‏اى (مانند «س 27 ى 89(: من جاء بالحسنه فله خیر منها یعنى هر که «روز رستاخیز» با حسنه و نیکوئى آید پس پاداش بهتر از آن براى او است).