صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۹ - فراز ۳
وَ عَوِّضْنِي مِنْ عَفْوِي عَنْهُمْ عَفْوَكَ، وَ مِنْ دُعَائِي لَهُمْ رَحْمَتَكَ حَتَّى يَسْعَدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنَّا بِفَضْلِكَ، وَ يَنْجُوَ كُلٌّ مِنَّا بِمَنِّكَ.
و مرا از عفو و گذشتم از ایشان به عفوت، و از دعا و درخواستم (درباره ى آمرزش) براى آنان به رحمتت عوض (پاداش) عطاء فرما تا هر یک از ما به وسیله ى احسان تو (در دنیا و آخرت) نیکبخت شود، و هر کدام از ما به سبب نعمتت (پاداش به من و آمرزش آنان، از بدبختى) رهائى یابد.
