بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
در اين دعا كه دعاى (اعتذار) خوانده مى شود نسبت به كوتاهى از انجام يك سلسله حقوق معذرت مى طلبد
― نخست مى گويد: (بار خداوندا من در پيشگاه تو عذرخواهى مى كنم نسبت به كسى كه در حضور من به او ستم شده و من او را يارى نكرده ام) (اللهم انى اعتذر اليك من مظلوم ظلم بحضرتى فلم انصره).
― همچنين (از نيكى و احسانى كه درباره ى من شده و من شكر و سپاسش را انجام نداده باشم) (و من معروف اسدى الى فلم اشكره).
― و نيز (درباره ى شخص گناهكارى (از تو عذرخواهى مى كنم كه) از من معذرت خواهى كرده ولى من عذرش را نپذيرفته ام) (و من مسى ء اعتذر الى فلم اعذره).
― (و از شخص فقير و تنگدستى كه از من درخواستى نموده ولى من او را بر خود مقدم نداشته ام) (و من ذى فاقه سالنى فلم اوثره).
― همچنين (از حق مومن صاحب حقى كه بر ذمه داشته ام و آن را نپرداخته ام) (و من حق ذى حق لزمنى لمومن فلم اوفره).
― و نيز از تو معذرت مى طلبم در مورد (عيب مومنى كه بر من آشكار شده ولى آن را نپوشانده ام) (و من عيب مومن ظهر لى فلم استره).
― و بالاخره: (از هر گناهى كه بر من عرضه شده ولى من آن را ترك نكرده ام (پوزش مى طلبم) (و من كل اثم عرض لى فلم اهجره).
― پس از همه ى اين معذرت خواهى ها چنين ادامه مى دهد: (اى خداى من، من از همه آنچه گفتم، و نظائر آنها از پيشگاه تو معذرت مى طلبم، عذر ندامتى كه مرا در برابر پيشامدهائى نظير آنها، واعظ و پنددهنده باشد) (اعتذر اليك يا الهى منهن و من نظائرهن اعتذار ندامه، يكون واعظا لما بين يدى من اشباههن).
بنابراين (بر محمد و آلش درود فرست ندامت و پشيمانى مرا از لغزشهائى كه بدان دچار شده ام و عزم و تصميم بر ترك گناهانى كه برايم پيش مى آيد، توبه قرار ده توبه اى كه موجب جلب محبت تو گردد اى دوستدار توابان) (فصل على محمد و آله، و اجعل ندامتى على ما وقعت فيه من الزلات، و عزمى على ترك ما يعرض لى من السيئات توبه توجب لى محبتك، يا محب التوابين).
........................
