بخشی از دعای دوازدهم صحیفه سجادیه:
1- خداوند امور فاسد بندگانش را از راه توبه اصلاح
امام ساجدان و پيشواى عابدان عليه السلام در ادامه ، پاكيزه ترين روش و پسنديده ترين رفتار را از خداوند متعال طلب مى كند . درجات «برتر» و «برترين» با يكديگر فاصله ى بسيار دارند و در واقع ، آن چه با واژه ى برتر يا «بهتر» مطرح مى شود ، شامل طيفى است كه مرز معينى ندارد ، ولى فضاى درخواست امام عليه السلام يك درجه ى معين از كرامت و فضيلت است ، آن هم بالاترين درجه و در حد اعجاز .
اين درخواست قطعا به اجابت رسيده است ، زيرا عطاياى خداوند به حضرات معصومان عليهم السلام آن چنان چشم گير است كه حتى دشمنان را به اقرار روا داشته است و آثار به جاى مانده از آن حضرات به خوبى گواه بر اين اين است كه آنان در هر كمال و كرامتى سرآمد هستند ؛ نظير نهج البلاغه و صحيفه ى سجاديه و دعاى عرفه ى سيدالشهدا عليه السلام و زيارت جامعه ى كبيره ى امام هادى عليه السلام و بسيارى از خطبه هاى توحيدى اميرمؤمنان و حضرت امام رضا عليهماالسلام كه در فصاحت و بلاغت ، ممتاز و در دقت و صحت ، در عالى ترين مرتبه قرار دارند و پر محتواترين معانى را در كوتاه ترين جملات به امت ارزانى مى دارند .
اخلاص ، بهترين درجه ى عبوديت
در مقوله ى عبوديت ، درجه ى «بهترين» را بايد به اخلاص از هر شائبه كه نمونه ى آن در حالات مربيان معصوم به خوبى پيدا است ، تعريف كرد . تاريخ برترين مرتبه ى بندگى و عالى ترين مقام قابل وصول را در حيات اين بزرگواران بازشناخته و شاهد بوده است ؛ براى نمونه ، امام سجاد عليه السلام هيچ يك از كمالات خويش را از خود ندانست و فرمود :
و ما لى بعد أن حكمت على نفسى الا فضلك ؛
پس از آن كه تمام وجود را وارسى كردم ، جز فضل تو را نديدم .
در همين فراز نيز ، تقوا را به الهام و عنايت حضرت حق دانسته است و توفيق تقواپيشگان را ناشى از تفضل الهى مى داند.
.......................................
دعاى آن حضرت عليه السلام است براى درخواست خير
از دعاهاى آن حضرت است در عذرخواهى از مظالم بندگان و كوتاهى كردن
از دعاهاى امام عليه السلام است آنگاه كه كارِ دشوارى به او روآورْد يا
̶ اى خداى من اين روزى بس مبارك است (كه عيد سعيد امت پيغمبر است) و
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۹ - فراز ۲
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ
بنیاد صحیفه سجادیه در استان اصفهان در جهت توسعه فرهنگ قرآن و عترت براساس حدیث ثقلین در سال 1395 تاسیس گردید.
امید است این کتاب ازرشمند صحیفه سجادیه که تنها کتابی است که از سوی اهل بیت (ع) به نگارش درآمده و به عنوان زبور آل محمد و خواهر قرآن معروف است، بعد از قرآن و نهج البلاغه به آن توجه ویژه شود و در جامعه اسلامیمان مورد توجه و بهر برداری قرار گیرد.