نكته ى قابل توجه در اين دعا آن است كه آن چه امام سجاد عليه السلام به عنوان مكائد شيطان نام برده و از آنها به خداوند سبحان پناه برده ، تنها يك تصور ذهنى و احتمالى نيست ، بلكه واقعيت هايى عينى است كه مردم گرفتار آن اند و راستى اگر در چهره ى افرادى كه در دام اين ديو پليد افتاده اند ، دقت كنيم به وضوح خواهيم ديد كه چگونه زيرك ترين افراد را فريفته و به تباهى كشانده است و توانمندى هاى ذهنى وى ، كمندهاى محكمى شده كه شيطان با استفاده از آنها ، فرد را سريع تر به وادى هلاكت مى كشد .
افرادى هستند كه بسيار زيركانه كلاه بردارى مى كنند يا با فوت و فن ويژه اى ، اوصاف يك كالا يا چگونگى يك رخداد را وارونه جلوه مى دهند يا با شگرد پيچيده اى مردم را فريفته ى شخصيت كاذب خود مى سازند ، ولى زير نقاب مردم فريب خود و در باطن به هر نوع جنايتى دست مى يازند و تجسم ضلالت و اغواگرى محض اند . نبوغ اينان به تاراج دشمن سوگند خورده ى انسان و انسانيت رفته است ؛ يعنى همان موهبتى كه مى توانست فرد را بر تارك ثقلين - انس و جن - بنشاند ، مركب چموشى مى شود كه سوار فريب خورده ى خود را با نهيب و تازيانه ى شيطان به قعر جهنم مى برد . از شر اين دشمن قسم خورده و نيرنگ باز و خستگى ناپذير به خداوند سبحان پناه مى بريم .
اللهم اخسأه عنا بعبادتك ، و اكبته بدؤوبنا فى محبتك ، و اجعل بيننا و بينه سترا لا يهتكه ، و ردما مصمتا لا يفتقه ؛
خدايا ! شيطان را با بندگى خود ، از حريم زندگى ما بران و با پايدارى ورزيدن در دوستى خود وى را منكوب ساز و بين ما و شيطان چنان حجابى قرار ده كه نتواند آن را بدرد و سدى استوار برقرار ساز كه قدرت شكافتن آن را نداشته باشد.
...........................
