• بخشی از دعای 49
مضمون همه ى جمله هاى اين فراز ، مسئله ى پايدارى در كار و ثابت قدم در روش و درخواست تصميم قاطع و اداى تكاليف بدون تذبذب و تزلزل است .
يكى از بارزترين نشانه هاى سلطه ى شيطان بر دل و جان آن است كه فرد را در امور خود مردد و دودل مى كند تا پيوسته امور خود را با دل زدگى رها كند و بدين ترتيب عمر او در پوچى و بى خاصيتى بگذرد . شيطان دوست دارد شاهد بر باد رفتن سرمايه ى اصلى انسان – عمر – باشد . از اين رو ، امام عليه السلام در اين فراز به پيشگاه خدا عرض مى كند : خدايا ، هدايتى به من عطا فرما كه بر آن پايدارى ورزم و راه حقى كه با دودلى و ترديد با آن برخورد نكنم ، بلكه مقصد عالى و معينى را در نظر گيرم و با تمام تلاش به طرف مقصد و مقصود حركت كنم و اگر لازم باشد در اين راه گرفتارى هاى بسيارى را به جان بخرم و با موانع فراوان به مقابله برخيزم . مدد كن كه آنها را يكى پس از ديگرى پشت سر گذارم و هيچ گاه در عزم خود، كم ترين ترديدى به خود راه ندهم و با همت عالى به سوى قله ى مقصود عروج نمايم و نيت صالح من پيوست عمل و فعاليتم باشد و مرا به جانب رشد بكشاند و به هيچ چيز جز رسيدن به همان رشد و تكامل نينديشم .
كسى كه چنين باشد ، انسانى مثبت و موفق خواهد بود و البته اين توفيق عظيم به قيمت تلاش در تمام عمر به دست مى آيد و فرد بايد در راه پيدايش آن از هيچ تلاشى دريغ نورزد ؛ بدين جهت ، قرآن كريم در توصيف مؤمنان راستين فرمود :
(الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة ألا تخافوا و لا تحزنوا) ؛
آنان كه خداجويند و در اين قول هرگز ترديد نكرده و پايدارى كرده اند ، فرشتگان بر آنان نازل شده و مژدگانى مى آورند كه شما از ترس و اندوه در امان هستيد .
نيز در حديث آمده است :
المؤمن كالجبل لا تحركه العواصف ؛
مؤمن همانند كوهى است كه هيچ تندبادى او را از جاى خود حركت نمى دهد و متزلزل نمى سازد .
حيات برين
در ذيل همين فراز ، نكته ى جالبى عنوان شده است ؛ معصوم عليه السلام مى فرمايد : آن كس كه از استحكام و ثبات برخوردار نيست در طريق هدايت قدم نزده و پيوسته عمر در دودلى و شك مى گذراند و عمر خود را در راه رشد و تكامل صرف نمى كند ، مرگ او از حياتش برتر است و بايد از خدا بخواهد كه قبل از پيدايش غضب و خشم الهى دنيا را ترك كند ، زيرا در درازى عمر پيوسته به طرف محور منفى ها حركت مى كند و هر چه بيشتر در دنيا بماند ، سقوط خطرناك ترى در پى خواهد داشت .
اكنون ، در عصر حاضر شاهد جريان هاى بسيار خطرناكى هستيم كه بر سر راه نسل جوان ، كمندهايى به ظاهر آراسته ، ولى به باطن سخت وحشت زا و شقاوت آور ، تعبيه كرده اند كه ره آوردى به جز پوچى و بى بند و بارى ندارد و كسانى را كه فريب آنها را بخورند ، به عنصرى دو دل و تهى از همت و بينش و درايت تبديل مى كند .
اللهم لا تدع خصلة تعاب منى الا أصلحتها ، و لا عائبة أونب بها الا حسنتها ، و لا أكرومة فى ناقصة الا أتممتها ؛
خديا ! هيچ خصلتى كه موجب سرزنش من باشد ، در من باقى منه و هيچ عيبى را كه مورد ملامت باشد ، در قلب من وامگذار جز آن كه تو آن را به صفت پسنديده اى تبديل فرمايى و هيچ صفت كريمه ى ناقصى در من باقى مگذار مگر آن كه آن را كامل گردانى.
..........................