اود: اعوجاج و كجى است، مراد به كثرت عدد احتمال دارد كه يعنى از
آنها نسل حاصل شود و من صاحب طايفه شوم و يا اينكه من كه يك نفرم به واسطه ى آنها زياد شوم اين است كه امام (ع) در بعضى از مناجات خود به خدا عرض مى كند كه خدايا محكم نما به واسطه ى ايشان بازوى مرا و راست و استوار نما به سبب آنها كجى مرا.
مراد به زينت مجلس بودن آن است كه آنها متصف باشند به صفات حسنه و اخلاق حميده كه من از ديدن آنها مسرور شوم چنانكه اهل دنيا به زخارف دنيويه كه مجالس خود را به آنها مزين سازند مسرور گردند و مراد به احياء ذكر آن است كه هر وقت مردم آنها را مشاهده نمايند مرا به ثناء جميل ياد نمايند
يعنى: زينت ده به سبب آنها مجلس مرا و زنده دار به ايشان ذكر مرا و كفايت كن به ايشان مرا در غياب من و يارى ده به ايشان مرا بر حاجتم.
حدب: به كسر دال مهربان.
خطا: به معصيت افتادن و بعضى گفته اند كه خاطى آن كسى است كه اراده ى سلوك در صواب دارد و به غير صواب افتد.
مستقيم: خلاف معوج يعنى خلق استوار.
يعنى: بگردان آنها را از براى من دوستان و بر من مهربانان روى آورندگان راستان براى اطاعت من فرمان برداران عصيان نكنندگان و نه بدكنندگان و نه مخالفت كنندگان و نه خطاكاران.
و اعانت نما مرا بر ترتبيت آنها و ادب نمودن آنها و نيكوئى آنها.
..............................
