• بخشی از دعای شانزدهم
1- خداوند هر كس را كه پس از توكل به او، درباره فقرش شكایت به
اعتدى: فعل مجهول است از عداوت به معنى ظلم و دشمنى نمودن.
بود از دعاى آن امام عالى مقام عليه السلام زمانى كه بر او ظلم و دشمنى مى شود يا اينكه مى ديد از ستمكاران امرى را كه دوست نمى داشت وقوع آن امر را و شايد اين عبارت باشد از ديدن آن حضرت ظلم بر مظلومى را غير از خود.
اللغه: انباء جمع نباء به معنى خبر پيغمبر را نبى گويند زيرا كه خبر آورده است از جانب خدا،
تظلم: شكايت از ظلم نمودن است نزد كسى كه داد او را از ظالم او بگيرد
قصص: جمع قصه يعنى نقل نمودن.
شرح: يعنى اى كسى كه مخفى نيست بر او خبرهاى كسانيكه شكايت از ظلم كنند و اى كسى كه حاجت ندارد در حكايت و نقلشان به سوى گواهى گواهان يعنى سميع و بصير است.
............................
