اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
ثقل و مشقت ما را و مملو نما تو از براى ما از حسنات ما صحيفهاى ما را و رسوا نكن ما را در نزد ايشان به سبب بدى اعمال ما اى خداى من بگردان از براى ما در هر ساعتى از ساعات او نصيبى از عبادت تو و نصيبى از شكر تو و شاهد راست گوئى از ملائكه ى تو.
ختام: ظاهر آنست كه ملائكه ى كتاب در وقت نوشتن اعمال سوء متنفر و مشمئز شوند و مثل اين اعمال صعود دهند كلفت هست بر ايشان و لذا عرض كنند كه آسان نما.
شيخ در حاشيه ى مفتاح الفلاح مى فرمايند: تيسر مونه بر كرام الكاتبين كنايه است از طلب عصمت از زيادتى كلام و مشغول شدن به چيزى كه نفع به او ندارد از جهت دنيا و آخرت بر كرام الكاتبين تخفيف حاصل شود به قلت نوشتن از اقوال و افعال.
مقدمه: از اينكه انسان بخواهد نمونه ى از خدا شود و خود را در مرتبه ى خود قرار دهد و نزول نكند، حاجت دارد كه آنى از آنان از عدو خود كه ابليس است كه در كمين او به جهات سته غفلت ننمايد خواب و خورد خود را بر خود حرام دارد، و لذا امام عرض مى كند در دفع او.
يعنى: اى خداى من رحمت نازل كن بر محمد و آل محمد و حفظ فرما ما را از پيش روى ما و از عقب ما و از جانب راست ما و از جانب چپ ما، و از جميع جوانب ما حفظ كردنى كه منع كننده باشد از عصيان تو هدايت كننده باشد به سوى طاعت تو استعمال كننده باشد از براى دوستى تو.
........................
