اَللَّهُمَّ هذا يَوْمٌ مُبارَكٌ مَيْمُونٌ، وَالْمُسْلِمُونَ فيهِ مُجْتَمِعُونَ
خداوندا اين روزى با بركت و ميمون است، و مسلمانان در هر جاى زمين تو
فى اَقْطارِ اَرْضِكَ، يَشْهَدُ السَّآئِلُ مِنْهُمْ وَالطَّالِبُ وَالرَّاغِبُ
در آن اجتماع دارند، سؤال‏كننده، و خواهنده، و اميدوار و ترسنده
وَالرَّاهِبُ، وَاَنْتَ النَّاظِرُ فى حَوآئِجِهِمْ،فَاَسْئَلُكَ بِجُودِكَ وَ
حضور دارند، و تو ناظر در حوائجشان هستى، پس به جود و

كَرَمِكَ وَهَوانِ ماسَئَلْتُكَ عَلَيْكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ
كرمت و آسانى مسئلتم نزد تو از حضرتت مى‏خواهم كه بر محمد و آلش
وَالِهِ، وَاَسْئَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنا بِاَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ لَكَ الْحَمْدَ،
درود فرستى، و خداوندا اى پروردگار ما، كه پادشاهى زيبنده توست، و سپاس حضرتِ تورا سزد،
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْحَليمُ الْكَريمُ الْحَنّانُ الْمنّانُ ذُوالْجَلالِ
و خدايى جز تو نيست، بردبار و بزرگوار و مهربان و، داراى عطاى گسترده‏اى، و خداوند جلال
وَالْاِكْرامِ، بَديعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ، مَهْما قَسَمْتَ بَيْنَ
و اكرام، و پديد آورنده آسمانها و زمينى، هر چه ميان بندگان مؤمنت قسمت
عِبادِكَ الْمُؤْمِنينَ، مِنْ خَيْرٍ اَوْ عافِيَةٍ اَوْ بَرَكَةٍ اَوْ هُدًى اَوْ
كرده‏اى از خير يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق
عَمَلٍ بِطاعَتِكَ، اَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيْهِمْ، تَهْديهِمْ بِهِ اِلَيْكَ،
طاعت، يا خيرى كه بر اهل ايمان انعام مى‏كنى، و به سبب آن به سوى خود هدايتشان مى‏نمايى،
اَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً، اَوْ تُعْطيهِمْ بِهِ خَيْراً مِنْ خَيْرِ
يا در پيشگاهت مقام آنان را به آن بلند مى‏كنى، يا بدان سبب خير دنيا و آخرت
الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ اَنْ تُوَفِّرَ حَظّى وَنَصيبى مِنْهُ. وَاَسْئَلُكَ اللَّهُمَّ
به آنان مى‏بخشى، از تو مى‏خواهم كه بهره و نصيب مرا از آن فراوان كنى. و بار خدايا
بِاَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَالْحَمْدَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏
كه پادشاهى و حمد توراست و معبودى جز تو نيست، از تو مى‏خواهم كه بر

مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبيبِكَ وَصِفْوَتِكَ،
محمد بنده و فرستاده و دوست و برگزيده
وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَعَلى‏ الِ مُحَمَّدٍ الْاَبْرارِ الطّاهِرينَ
و اختيار شده از خَلقت، و بر آل‏محمد نيكوكاران و پاكان
الْاَخْيارِ، صَلوةً لايَقْوى‏ عَلى‏ اِحْصآئِها اِلاَّ اَنْتَ، وَ اَنْ تُشْرِكَنا
و اخيار درود فرستى، چنان درودى كه جز تو احدى را قدرت شمردنش نباشد، و ما را
فى صالِحِ مَنْ دَعاكَ فى هذَاالْيَوْمِ مِنْ عِبادِكَ الْمُؤْمِنينَ، يا
در دعاى شايسته هريك از بندگان باايمانت كه در اين روز تو را خوانده است - شريك سازى، اى
رَبَّ الْعالَمينَ، وَاَنْ تَغْفِرَ لَنا وَ لَهُمْ، اِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ
پروردگار عالميان، و ما و ايشان را مورد مغفرت قرار دهى، كه تو بر هر چيز
قَديرٌ. اَللَّهُمَّ اِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحاجَتى، وَ بِكَ اَنْزَلْتُ الْيَوْمَ
توانايى. الهى، نيازم را به درگاه تو آوردم، و بار فقر و فاقه و تهيدستى
فَقْرى وَ فاقَتى وَ مَسْكَنَتى، وَ اِنّى بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ
خود رابر در خانه‏ات نهادم، و من به مغفرت و رحمتت مطمئن‏ترم
اَوْثَقُ مِنّى بِعَمَلى، وَ لمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ اَوْسَعُ مِنْ
تا به عمل و كار خود، و آمرزش و رحمتت از گناهان من وسيع‏تر
ذُنُوبى، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ تَوَلَّ قَضآءَ كُلِّ
است، پس بر محمد و آلش درود فرست، و خود عهده‏دار روا كردن هر

حاجَةٍ هِىَ لى بِقُدْرَتِكَ عَلَيْها، وَتَيْسيرِ ذلِكَ عَلَيْكَ، وَ
حاجتى كه مرا هست باش به‏خاطر قدرتى كه بر روا كردن آن دارى و آسان بودنش بر تو، و
بِفَقْرى اِلَيْكَ، وَ غِناكَ عَنّى، فَاِنّى لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاَّ
به خاطر نيازم به حضرتت، و بى‏نيازيت از من، زيرا من هرگز به خيرى نرسيده‏ام مگر از جانب
مِنْكَ، وَلَمْ يَصْرِفْ عَنّى سُوءًا قَطُّ اَحَدٌ غَيْرُكَ، وَلا اَرْجُو
تو، و هرگز احدى از من شرى را برنگردانده غير تو، و در امر
لِأمْرِ اخِرَتى وَ دُنْياىَ سِواكَ. اَللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّاَ وَ تَعَبَّاَ وَ اَعَدَّ
آخرت و دنيايم به كسى جز تو اميد ندارم. الهى هر كس
وَاسْتَعَدَّ لِوَفادَةٍ اِلى‏ مَخْلُوقٍ رَجآءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَطَلَبَ
براى حركت به سوى مخلوقى به‏اميد صله و بخشش و جايزه او مهيّا شد و بار بست و ساز و برگ فراهم
نَيْلِهِ وَجآئِزَتِهِ، فَاِلَيْكَ - يا مَوْلاىَ - كانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتى وَ
آورد و آماده سفر شد، و مهيا شدن امروز من - و بار بستنم و ساز و برگ فراهم آوردن
تَعْبِئَتى وَ اِعْدادى وَاسْتِعدادى رَجاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ
و آماده شدنم به اميد عفو و صله تو و
طَلَبَ نَيْلِكَ وَجآئِزَتِكَ، اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ
درخواست جايزه و عطايت به سوى توست، بارالها پس بر محمد و آلش درود
مُحَمَّدٍ، وَلا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذلِكَ مِنْ رَجآئى، يا مَنْ لايُحْفيهِ
فرست، و امروز اين اميد را از من مگير، اى كسى كه خواهش - هيچ درخواست كننده‏اى اورا به رنج‏

سآئِلٌ، وَ لايَنْقُصُهُ نآئِلٌ، فَاِنّى لَمْ - اتِكَ ثِقَةً مِنّى بِعَمَلٍ
نمى‏افكند، و هيچ بخششى از او كم نمى‏كند، زيرا من از باب اطمينان به عمل شايسته‏اى كه از خود پيش
صالِحٍ قَدَّمْتُهُ، وَلا شَفاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ اِلاَّ شَفاعَةَ
فرستاده باشم، يا به شفاعت مخلوقى جز شفاعت محمد و اهل بيت او - كه صلوات و سلام
مُحَمَّدٍوَاَهْلِ‏بَيْتِهِ عَلَيْهِ صَلَواتُكَ وَعَلَيْهِمْ سَلامُكَ، اَتَيْتُكَ
تو بر او و بر آنان باد - كه اميد داشته باشم به‏جانب تو نيامدم، بلكه درحالى به سويت آمدم كه
مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَالْاِسآئَةِ اِلى‏ نَفْسى، اَتَيْتُكَ اَرْجُو عَظيمَ
به گناه و بدى در حق خود اقرار دارم، به سويت آمدم درحالى كه
عَفْوِكَ الَّذى عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخاطِئينَ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ
به عفو عظيمى كه شامل حال خطاكاران كرده‏اى چشم دوخته‏ام، كه ادامه دادنشان
عُكوُفِهِمْ عَلى‏ عَظيمِ الْجُرْمِ اَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ
بر گناه بزرگ حضرتت را از آن باز نداشت كه آنان را مشمول رحمت و مغفرت
وَالْمَغْفِرَةِ، فَيا مَنْ رَحْمَتُهُ واسِعَةٌ، وَعَفْوُهُ عَظيمٌ، ياعَظيمُ
قرار دهى، پس اى كسى‏كه رحمتت وسيع و عفوت عظيم است، اى عظيم
ياعَظيمُ، ياكَريمُ ياكَريمُ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،
اى عظيم، اى كريم اى كريم، بر محمد و آلش درود فرست،
وَ عُدْ عَلَىَّ بِرَحْمَتِكَ، وَتَعَطَّفْ عَلَىَّ بِفَضْلِكَ، وَتَوَسَّعْ
و به رحمتت بر من تفضل كن، و به فضلت بر من شفقت نما، و به مغفرتت

عَلَىَّ بِمَغْفِرَتِكَ. اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَاالْمَقامَ لِخُلَفآئِكَ وَاَصْفِيآئِكَ،
بر من گشايش ده. الهى، اين‏مقام نماز جمعه كه مخصوص خلفاى تو و برگزيدگان توست،
وَمَواضِعَ اُمَنآئِكَ فِى الدَّرَجَةِ الرَّفيعَةِ الَّتِى اخْتَصَصْتَهُمْ
و جايگاه امناى تو در درجه بلندى كه ايشان را به آن اختصاص دادى، غاصبان آن را
بِها قَدِابْتَزُّوها - وَاَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذلِكَ، لايُغالَبُ اَمْرُكَ، وَ
به غارت برده‏اند - و تقدير آن به‏دست توست، فرمانت مغلوب نشود، و از
لايُجاوَزُالْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَاَنّى‏ شِئْتَ، وَلِما
تدبير حتمى تو هر گونه كه بخواهى و هر زمان كه بخواهى فراتر نتوان رفت، و به خاطر
اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ، غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلى‏ خَلْقِكَ وَلا لاِرادَتِكَ - حَتّى‏ عادَ
آنچه تو بهتر مى‏دانى و در آفريدنت و اراده‏ات متهم نيستى چنين كردى - تا آنجا
صِفْوَتُكَ وَخُلَفآءُكَ مَغْلُوبينَ مَقْهُورينَ مُبْتَزّينَ، يَرَوْنَ
كه برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور و جداى از حق خود شدند، حُكمت را
حُكْمَكَ مُبَدَّلاً، وَكِتابَكَ مَنْبُوذاً، وَفَرآئِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ
مبدل و كتابت را دور انداخته، و واجباتت را از مسير شرايعت
جِهاتِ اَشْراعِكَ، وَسُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً. اَللَّهُمَّ الْعَنْ
منحرف، و سنت‏هاى رسولت را متروك مى‏بينند. بارالها،
اَعْدآئَهُمْ مِنَ الْاَوَّلينَ وَالْاخِرينَ، وَمَنْ رَضِىَ بِفِعالِهِمْ
دشمنان ايشان را از اولين و آخرين، و هر كه به كردارشان راضى شده

وَاَشْياعَهُمْ وَاَتْباعَهُمْ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِ
و دنباله‏روها و پيروانشان را لعنت كن. خداوندا بر محمد و آلش درود
مُحَمَّدٍ، اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، كَصَلَواتِكَ وَبَرَكاتِكَ وَ
فرست، كه تو ستوده و بلندپايه‏اى، مانند درودها و بركت‏ها
تَحِيّاتِكَ عَلى‏ اَصْفِيآئِكَ اِبْراهيمَ وَ الِ اِبْراهيمَ، وَعَجِّلِ
و تحيت‏هايى كه بر برگزيدگانت ابراهيم و آل‏ابراهيم فرستاده‏اى، و در گشايش
الْفَرَجَ وَالرَّوْحَ وَالنُّصْرَةَ وَالتَّمْكينَ وَالتَّاْييدَ لَهُمْ. اَللَّهُمَّ
و آسايش و يارى و تمكين و تأييد ايشان تعجيل كن. بارالها،
وَاجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ التَّوْحيدِ وَالْايمانِ بِكَ، وَالتَّصْديقِ
و مرا از اهل توحيد و ايمان به خود، و تصديق
بِرَسُولِكَ، وَالْاَئِمَّةِ الَّذينَ حَتَمْتَ طاعَتَهُمْ، مِمَّنْ يَجْرى
به پيامبرت، و امامانى كه طاعتشان را واجب كرده‏اى قرار ده، از جمله كسانى كه توحيد
ذلِكَ بِهِ وَ عَلى‏ يَدَيْهِ، امينَ رَبَّ الْعالَمينَ. اَللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ
و ايمان به سبب آنان و بر دست آنان اجرا مى‏شود، آمين رب العالمين. الها، غضب تورا جز
غَضَبَكَ اِلاَّ حِلْمُكَ، وَلايَرُدُّ سَخَطَكَ اِلاّ عَفْوُكَ، وَلايُجيرُ
بردباريت برنمى‏گرداند، و شدّت سخط تورا جز عفوت رد نمى‏كند، و غير از رحمتت
مِنْ عِقابِكَ اِلاَّ رَحْمَتُكَ، وَلايُنْجينى مِنْكَ اِلاَّ التَّضَرُّعُ
از عذابت امان نمى‏دهد، و مرا جز زارى به سوى تو و در برابر تو

اِلَيْكَ وَبَيْنَ يَدَيْكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ هَبْ
نجات نمى‏بخشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را
لَنا - يااِلهى - مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتى بِها تُحْيى
- اى خداى من - از سوى خود فرجى بخش با آن نيرويى كه مردگان را
اَمْواتَ الْعِبادِ، وَ بِها تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلادِ، وَلاتُهْلِكْنى - يا
زنده مى‏كنى، و سرزمين‏هاى مرده را حيات مى‏دهى، و مرا - خدايا - از غم و غصه هلاك مكن
اِلهى - غَمّاً حَتّى‏ تَسْتَجيبَ لى، وَ تُعَرِّفَنِى الْاِجابَةَ فى دُعآئى،
تا دعايم را به اجابت برسانى، و اجابت آن را به من آگاهى دهى،
وَ اَذِقْنى طَعْمَ الْعافِيَةِ اِلى‏ مُنْتَهى‏ اَجَلى، وَلاتُشْمِتْ بى
و تا پايان حيات مزه شيرين عافيت را به من بچشان، و دشمن شادم
عَدُوّى، وَلا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقى، وَلا تُسَلِّطْهُ عَلَىَّ. اِلهى اِنْ
مكن، و او را وبال گردنم مساز، و بر من غلبه مده. اله من،
رَفَعْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يَضَعُنى؟ وَ اِنْ وَضَعْتَنى فَمَنْ ذَا
اگر بلندم نمايى كيست كه پستم كند؟ و اگر پستم سازى كيست كه
الَّذى يَرْفَعُنى؟ وَ اِنْ اَكْرَمْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يُهينُنى؟ وَ اِنْ
بلندم نمايد؟ و اگر مرا گرامى دارى كيست كه خوارم كند؟ و اگر
اَهَنْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى يُكْرِمُنى؟ وَ اِنْ عَذَّبْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى
خوارم نمايى كيست كه اكرامم نمايد؟ و اگر عذابم دهى كيست كه بر من

يَرْحَمُنى، وَ اِنْ اَهْلَكْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يَعْرِضُ لَكَ فى
رحمت آورد؟ و اگر هلاكم كنى كيست كه درباره بنده‏ات جلودار تو
عَبْدِكَ؟ اَوْ يَسْئَلُكَ عَنْ اَمْرِهِ؟ وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّهُ لَيْسَ فى
شود؟ يا از تو درباره‏اش بازخواست نمايد؟ و من به اين حقيقت رسيده‏ام كه در
حُكْمِكَ ظُلْمٌ، وَ - لا - فى نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ، وَ اِنَّما يَعْجَلُ مَنْ
حكم تو ستمى، و در عذابت عجله‏اى نيست، چون كسى شتاب مى‏كند كه
يَخافُ الْفَوْتَ، وَ اِنَّما يَحْتاجُ اِلَى الظُّلْمِ الضَّعيفُ، وَقَدْ
از فوت برنامه بترسد، و كسى نياز به ستم پيدا مى‏كند كه ناتوان است، و تو
تَعالَيْتَ - يااِلهى - عَنْ ذلِكَ عُلُوّاً كَبيراً. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏
- اى خداى من - از آن بسيار بالاترى. بارالها، بر
مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَلا تَجْعَلْنى لِلْبَلآءِ غَرَضاً، وَلالِنَقِمَتِكَ
محمد و آل محمد درود فرست، و مرا هدف بلا، و نشانه عقوبت
نَصْباً، وَمَهِّلْنى، و نَفِّسْنى، وَ اَقِلْنى عَثْرَتى، وَلاتَبْتَلِيَنّى
مساز، و مرا مهلت ده، و اندوهم را پايان بخش، و از لغزشم درگذر، و به مصيبتى
بِبَلآءٍ عَلى‏ اَثَرِ بَلآءٍ، فَقَدْ تَرى‏ ضَعْفى وَ قِلَّةَ حيلَتى وَتَضَرُّعى
دنبال مصيبت گرفتارم مكن، چون ناتوانى و بيچارگى و زاريم را به درگاهت
اِلَيْكَ. اَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ، فَصَلِّ عَلى‏
مى‏بينى. خدايا در اين روز از غضب تو به تو پناه مى‏برم، پس بر

مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاَعِذْنى، وَاَسْتَجيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ سَخَطِكَ،
محمد و آلش درود فرست و پناهم ده، و در اين روز از غضب تو امان مى‏طلبم،
فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ - اَجِرْنى، وَ - اَسْئَلُكَ اَمْناً مِنْ
پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا امان ده، و ايمنى از عذابت را
عَذابِكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ امِنّى، وَاَسْتَهْديكَ،
مسئلت دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا ايمن ساز، و از تو هدايت مى‏طلبم، پس بر
فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاهْدِنى، وَاَسْتَنْصِرُكَ، فَصَلِّ
محمد و آلش درود فرست و هدايتم فرما، و از تو يارى و مدد مى‏خواهم، پس بر
عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَانْصُرْنى، وَاَسْتَرْحِمُكَ، فَصَلِّ عَلى‏
محمد و آلش درود فرست و مرا يارى كن، و از تو رحمت مى‏خواهم، پس بر
مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَارْحَمْنى، وَاَسْتَكْفيكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ
محمد و آلش درود فرست و بر من رحمت آر، و از تو بى‏نيازى مى‏طلبم، پس بر محمد و آلش درود
الِهِ، وَاكْفِنى، وَاَسْتَرْزِقُكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَارْزُقْنى،
فرست و بى‏نيازيم ده، و از تو روزى مى‏خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و روزيم مرحمت كن،
وَاَسْتَعينُكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِنّى، وَاَسْتَغْفِرُكَ
و از تو كمك مى‏جويم، پس بر محمد و آلش درود فرست و كمكم كن، و بر معاصى
لِما سَلَفَ مِنْ ذُنُوبى، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاغْفِرْ لى،
گذشته‏ام آمرزش مى‏خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا بيامرز،

وَ اَسْتَعْصِمُكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاعْصِمْنى،
و از تو عصمت خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و عصمتم ده، زيرا
فَاِنّى لَنْ‏اَعُودَ لِشَىْ‏ءٍ كَرِهْتَهُ مِنّى اِنْ شِئْتَ ذلِكَ، يارَبِّ
اگر اراده‏ات تعلق گيرد هرگز به عملى كه تو آن را نمى‏پسندى بازنگردم، پروردگارا
يارَبِّ، ياحَنَّانُ يامَنَّانُ، ياذَاالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ، صَلِّ عَلى‏
پروردگارا، اى مهربان، اى عطاكننده، نعمتها، اى صاحب جلال و اكرام،
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَاسْتَجِبْ لى جَميعَ ما سَئَلْتُكَ وَطَلَبْتُ
بر محمد و آلش درود فرست، و همه آنچه را كه از حضرتت خواستم و طلبيدم و براى آن
اِلَيْكَ وَرَغِبْتُ فيهِ اِلَيْكَ، وَ اَرِدْهُ وَقَدِّرْهُ وَاقْضِهِ وَاَمْضِهِ،
روى به جانب تو كردم برايم اجابت كن، و آن را بخواه و مقدر فرما و بر آن حكم و امضا كن،
وَخِرْ لى فيما تَقْضى مِنْهُ، وَ بارِكْ لى فى ذلِكَ، وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ
و در آنچه بر من حكم مى‏كنى خير مرا مقرر فرما، و مرا در آن بركت ده، و به آن بر من
بِهِ، وَاَسْعِدْنى بِما تُعْطينى مِنْهُ، وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ
تفضل نماى، و مرا به آنچه از آن عطا مى‏كنى سعادتمند ساز، و از فضل خود و وسعت
ما عِنْدَكَ، فَاِنَّكَ واسِعٌ كَريمٌ، وَ - صِلْ ذلِكَ بِخَيْرِ الْاخِرَةِ
آنچه نزد توست بر من بيفزاى، زيرا تو توانگر و كريمى، و آن را به خير
وَنَعيمِها، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
و نعمت آخرت پيوسته ساز، اى مهربانترين مهربانان.

ثُمَّ تَدْعُو بِما بَدا لَكَ، وَتُصَلّى عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ اَلْفَ مَرَّةٍ.
آنگاه از حضرت حق هرچه به نظرت مى‏رسد بخواه، و هزار بار بر محمد و آلش صلوات
هكَذا كانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلامُ.
فرست، كه حضرت زين‏العابدين عليه السلام چنين مى‏كرد.