دعاى آن حضرت عليه السلام است به هنگام گرفتارى و چون كسى را به رسوايى گناهى مبتلا مى ديد.
• بار خدايا، سپاست باد كه گناهان را مى پوشانى با آنكه مى دانى ما را عافيت مى بخشى با آنكه از درونمان خبر دارى، هر يك از ما مرتكب كارهاي ناپسند شده ايم و تو ما را بر زبانها نيفكندى، گناهان بزرگ انجام داده ايم و تو كوس رسوايى مان را ننواختى، بدى هايمان را پوشانده ايم و تو كسى را بدان آگاه نساختى.
• بسا كارها كه نهى فرمودى و ما به جاى آورديم، بسا دستورى كه ما را از آن با خبر ساختى و ما از آن گذر كرديم، بسا گناهان كه در انجامش كوشيديم، بسا خطاها كه مرتكب شديم، گناهان و خطاهايى كه تنها تو از آن با خبر بودى نه نگرندگان، و بر افشاى آن تو توانا بودى بيش از ديگران اما عافيتت چون پرده اى بر ديدگان مردمان فرو افتاد، و چون سدى بر گوشهايشان پوشش نهاد.
• بار خدايا، چنان كن كه هر عيب ما را كه پوشاندى، و هر گناهى را كه نهان داشتى، اندرز دهنده و باز دارنده اى براى ما باشد، كه از اخلاق ناپسند و ارتكاب گناه بازمان دارد، و به سوى توبه اى زداينده ى گناه راند، و به راهى كه مورد پسند توست كشاند.
• بار خدايا، زمان توبه ى ما را فرا رسان، و به غفلت گرفتارمان مگردان، كه ما به تو مشتاقيم، و از گناهان پشيمانيم.
• بار خدايا، بر آن برگزيدگان آفريدگانت، محمد و خاندانش درود فرست، آن پاكان و برگزيدگان، و چنانكه خود فرموده اى ما را شنوندگان و فرمانبرداران دستوراتشان گردان.
-------------