از دعاهاى امام عليه السلام است در مشتاق بودن به درخواست آمرزش از خداى بزرگ
• بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به سوى توبه كه محبوبش مىدارى رهسپار ساز و از اصرار بر گناه كه ناپسندش مىشمارى بركنار دار.
• پروردگارا، هر گاه ميان دو زيان گرفتار آييم كه يكى دينى و ديگرى دنيوى بود. زيانمان را در آن دار كه فنا شود و بسى زودگذر باشد، و بخشودگىمان در آن گذار كه باقى باشد و جاودان بود.
• و هرگاه آهنگ دو كار كنيم كه يكى از ما خشنودت سازد و ديگرى به خشمت آرد، ما را به سوى آنچه خشنودت مىنمايد راه بنماى و از آنچه خشمگينت مىكند ناتوان فرماى.
• در اين ميان نقش ما را به خود وامگذار كه نفس روى به باطل آرد مگر تو مدد دهى و فرمان به پليدى دهد جز تو بناى شفقت نهى.
• پروردگارا، ما را بس ناتوان آفريدى و بر سستى بنيان نهادى و از نطفه ناچيز جانمان بخشيدى؛ ما را نيرويى نباشد مگر به قدرتت، و هيچ توانى نيست مگر به يارىات.
• پس ما را به توفيقت پرتوان نماى. و با يارىات ارشادمان فرماى. چشم دلمان را از آنچه برخلاف آيين مهرورزى توست كور فرماى. و هيچ يك از اعضايمان را در ارتكاب گناه توان مده و راه منماى.
• پروردگارا! بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان كن كه رازهاى دلمان و فعاليت انداممان و ديدن ديدگانمان و سخنان زبانمان در راه كسب پاداش تو باشد تا هيچ خيرى كه شايسته پاداشمان كند از كفمان نرود و هيچ گناهى كه سزاوار كيفرمان سازد باقى نماند.
----------------------------------
