صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۳ - فراز ۵

مَوْلَايَ وَ ارْحَمْنِي إِذَا انْقَطَعَ مِنَ الدُّنْيَا أَثَرِي، وَ امَّحَى مِنَ الَْمخْلُوقِينَ ذِكْرِي، وَ كُنْتُ مِنَ الْمَنْسِيِّينَ كَمَنْ قَدْ نُسِيَ.

اى مولاى من، و مرا رحم نما چون نشان من از دنیا بریده (نیست) شود، و یا دم در میان آفریدگان زایل گردد، و مانند کسى که فراموش شده در زمره و گروه فراموش‏ شدگان باشم.