صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۵ - فراز ۳
وَ يَا مَنْ لَا يُكَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ.
و اى آنکه جزاى (کردار) بنده ى خود را یکسان و برابر نمى دهد (بلکه اگر نیک باشد چندان برابر مى دهد، و اگر بد باشد مى آمرزد، چنانکه در قرآن کریم «س 6 ى 160( فرموده: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها یعنى هر که کار نیکو بجا آورد او را ده برابر خواهد بود، و «س 13 ى 6( فرموده: و ان ربک لذو مغفره للناس على ظلمهم یعنى و پروردگار تو براى مردم بر ظلم و ستمى که مى کنند داراى مغفرت و آمرزش است) .
