صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۴ - فراز ۱
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاكِرِينَ، وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الُْمحْسِنِينَ.
سپاس خدائى را سزا است که ما را براى سپاسگزارى خود راهنمائى نمود (توفیق داد) و از اهل سپاس (کسانى که به سپاسگزارى شناخته شده اند) قرار داد (یا و از اهل و دوستان خویش گردانید) تا براى احسان و نیکیش از سپاسگزاران باشیم، و ما را بر آن سپاسگزارى پاداش نیکوکاران دهد.
