صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۲ - فراز ۸
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لِآخِرَتِي حَتَّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِي، وَ حَتَّى يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ، وَ حَتَّى أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً، وَ آمَنَ مِنَ السَّيِّئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً، وَ هَبْ لِي نُوراً أَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ، وَ أَهْتَدِي بِهِ فِي الظُّلُمَاتِ، وَ أَسْتَضِيءُ بِهِ مِنَ الشَّكِّ وَ الشُّبُهَاتِ.
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و براى آخرتم رغبت و مواظبت در عمل (بندگى) براى تو را روزیم فرما تا از روى دل راستى و درستى بندگى را بشناسم، و تا اینکه بى رغبتى در دنیا بر من دست یابد، و تا اینکه نیکی ها را با شوق و میل بجا آورم، و از بدی ها از روى بیم و ترس (کیفر آن) ایمن و آسوده باشم (و یا اینکه از بدیها از روى بیم و ترس گریزان باشم، بنابر اینکه بجاى و امن من السیئات بخوانیم وافر من السیئات چنانکه در نسخه ى ابن ادریس- رحمه الله- به طورى که سید علیخان- علیه الرحمه- در شرح صحیفه فرموده چنین ضبط شده و آن مناسبتر است) و نورى (علم و دانشى) به من ببخش که با آن در بین مردم راه بروم (زندگى نمایم) و در تاریکی ها (گمراهی ها) راه یابم، و از شک و دودلى و شبهات (در هم شدن حق به باطل و حلال به حرام) روشنى یابم (راه بیابم).
