صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۱ - فراز ۲
فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ. فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ، لَا تُدْرِكُنَا فِيهِ تَبِعَةٌ، وَ لَا تَلْحَقُنَا فِيهِ سَأْمَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئَاتِ بِصَحِيفَةٍ خَالِيَةٍ مِنْ ذِكْرِ سَيِّئَاتِنَا، وَ يَتَوَلَّى كُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورِينَ بِمَا كَتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا.
و اگر براى ما فراغتى از کارها مقدر نموده باشى پس آن را با سلامتى (از آفات) قرار ده که در آن (از انجام اوامر تو چشم نپوشیده) گناهى ما را درنیابد و خستگى به ما رونیاورد تا فرشتگان نویسنده ى بدیها با نامه اى خالى از یاد گناهانمان و نویسندگان نیکیهاى از ما بر اثر آنچه از نیکیهامان نوشته اند شادمان برگردند.
