صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۱۱۳
وَ أَيِّدْنِي بِتَوْفِيقِكَ وَ تَسْدِيدِكَ، وَ أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ، وَ مَرْضِيِّ الْقَوْلِ، وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ، وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى حَوْلِي وَ قُوَّتِي دُونَ حَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ.
و به جور شدن اسباب کار و راهنمائیت به راه حق کمکم نما، و بر قصد و آهنگ شایسته و گفتار پسندیده و کردار نیکو یاریم کن، و به قدرت و توانائیم بى قدرت و توانائیت وامگذارم (زیرا جنبش و توانائى جز به مشیت و خواست تو نیست).
